bugün

universiteye kayit yaptirmak icin anne babasi ile gelenlerdir. hic mi utanmazlar. koca insan olmusun ya. elin ayagin tutmuyo mu. ailesiyle dosya gezdirirler. bu genclerdir.

univrrsiteye kayit icin anne babasi ile gelen koca insanlardir. birakin cocuklarinizi ayaklari ustunde dursunlar.
bazılarına fena koyan çömezlerdir.
Kaydı ailen yanında olmadan yaptır bakalım yapıyorlar mı.
pipinide sen kestin demi pezev*nk.
yalnız gelse sanki amerikan pastasıvari karşılama yapılacak gariplere. sanki ortada dolanan zenci tipler aracılığıyla hemen ortamlara girecekler, yarışlara katılacaklar. sanki önüne gelen ''hey adamım tanışalım mı'' diyerek yavşayacak. valla tek başına gitmesinden iyidir. dönem başlayınca durum devam ederse hoş olmaz elbette.
bu ben degilim lan. hayret...

lisede ayni siniftan 3'u ayni fakulte olmak uzere 7 8 kisi ayni universiteyi kazaninca cok rahat oluyor haliyle.*
harcı kim vercek harcı?
5 yıl önce babamla gittiğim için müdahil olduğum güruhtur.
istanbul'a 10 saat yolculuktan sonra gelmiştik.
edebiyat fakültesinin bahçesinde babama sen otur ben halledip gelirim demiştim.
döndüğümde babam bankta otururken uyuyakalmış üstelik olabildiğince sesli bir şekilde horluyordu.
ulan nasıl utanmıştım.
E kayıttan kayıtlarını yapsinlar yinede aileleriyle gitmesinler.
çömezlikle alakası yoktur. tamam bütün sülale de toplanıp gidilmez de insanın yanında hiç değilse bir ebeveyni olmalıdır. ben de annemle gitmiştim sonuçta hiç bilmediğin bir şehirde tek başına çömez çömez takılmaktan çok daha mantıklıdır.
memleketten uzak bir şehirse gayet normaldir. çok tatlıdır bence. aileyle paylaşılan her şey güzeldir. artistliğin lüzumu var mı ki ? zaten 30 lu yaşlar ve sonrası hep yanımızda olamıycaklar.
bak şöyle söyleyim ben üniversite kaydı falan değil hayatımın heryerinde anne babama yer açıcam onlarla paylaşmak bişeyler yapmak kadar güzeli var mı be ha tek gittin boyun attı aq.
benimdir.. bunda bir yanlışlıkta görmüyorum. çocuğuna değer veren aileler zaten tek başına göndermezler bilip bilmedik şehire..
birey olma bocalaması yaşamaktadır.

- kayıt damam mı buba
+ evet
- şimdi de baa gız bul baba.
köylüdür, arkadaşlık kurmak ister.
benimdir. ailemle gitmiştim zamanında. çok da güzel olmuştu. ben evrakları hallederken okulu gezmişlerdi, daha sonra da bölümüme bakmıştık beraber. duygulandım bak.
ailesiyle üniversite kaydına gidenlerin bir sonraki sene ailesiyle kayda gelenlerle kafa bulmasıdır.

değişik işler bunlar.
bazen nerden geldiğinizi unutuyorsunuz amk çomarları.
Oks, öss, kpss, Üniversite kaydı, lise kaydıma hepsine yalnız gitmiştim. Ama ailesiyle gidenlere hiç çömez gözüyle bakmadım aksine ilgili ailelere hep özendim. Ne bileyim aile bütünlüğü, birbirine bağı imrendirici birşey. Bazı aileler çocuklarının o dönem aldığı derslerden, dersine girdiği hocalara kadar hepsini biliyor hatta bu konularda sohbet edebiliyor ama benim ailem benim okulumu, bölümümü bilmeyecek kadar umursamazdı.
Benim efenim..de milleti aşağılamak için yapmadığınız bi bu kalmıştı..babamla geldim bende izmire kayda,eziklikten kastınız ne anlamadım..,ha sözkonusu ortamsa,Adam kayıttan sonra beni öyle bi yere götürdü ki senin o devletten aldığın sikik kredinin 3 4 aylığına bedeldi ödediği hesap,daha da gidemedim zaten gelen harçlıkla..bütün izmir'i de karış karış biliyordu heryeri gezdik,ezik ben miyim yoksa bi sik bilmediği şehirde sikik bi cafede çay içip ailesiyle gelenleri aşağılayan sen misin kardeşim benim..
Ulan ben bütün sınavlara kayıtlara yalnız gittim hep. Erken saatlerde olduğu için Babam annem ikiside uyanıp gelmezlerdi. işimi sınavımı bitirip gelirdim. Yeni uyanırlardı daha. Ailesiyle gelenleri görünce içimde bir burukluk olurdu. Ama şimdi diyorum iyi ki böyle yapmışlar. 25 yaşına gelipte ailesiz bir bok beceremeyen adamları görünce böyle diyorum.
Son gün hatta bir saat kala gidip yazıldım. Bizimkilerin haberi ben okula gidip gelmeye başlayınca olmuştu.
Sanırım kimsenin umrumda değilimdim sözlük.
ailesi arkasında olan ve onu önemseyen şanslı insanlardır. bir anne baba nasıl çocuğunu üniversite kaydına götürmez aklım almıyor. insan bir merak eder bu çocuk nasıl bir okulda okuyacak, nerede ne yiyecek, nerede kalacak diye. hele şehir dışındaysa, eline bavulunu verip 18, 19 yaşındaki çocuğu hiç bilmediği bir şehre gönderen insanlara anne baba demeye dilim varmıyor.

üstelik üniversitenin en güzel anlarıdır o anlar. kazanmış olmanın mutluluğu, yeni insanlarla tanışacak ve yeni bir hayata başlayacak olmanın heyecanı yüreğinizi doldurur. anne babanızın gözlerinde hem hüznü hem gururu bir arada görürsünüz. işler bitip de gitme vakti geldiğinde üzülmesinler diye göz yaşlarınızı tutarak sımsıkı sarılırsınız.
Ailemin gelmediği bir sınav yada kayıt olduğunda hüzünlenirin hep. Nerden geldiğinizi ve nereye gideceğinizi unutuyorsunuz. Sizi o yaşa getirmiş ailenin üniversiteye girişinizi görmeye hakkı var. Ama yazık ki işte bu zihniyetinizle onları utandırmaktan başka bir fonksiyonunuz yok. Zaten nerde bu zihniyette andaval var üniversitede "hoca yeaaa ben üniliyim anlıon mu ayıkss" tipinde çevre kirliliği oluşturuyor.
vasat kendine güvensiz insanlardır bunlar.