özgünlük

yapılan resmin bir çok resim arasında kime ait olduğunun ilk bakışta anlaşılması.

kişinin damgasıdır.

voila!

sıfata işkence edilmesi ve metaforun tahrik edici bir biçimde yanlış kullanılmasıdır bu.

bir tür hedeftir.

(bkz: tarz)

Özgünlük diye birşey yoktur, insan ürünü bütün unsurlar bir yeniden üretim sürecinin sonrasında ortaya çıkar. kopyaya kaynaklık eden de bir nevi kopya olduğu için asıl’a ulaşmak sözkonusu değildir.

bir insanın özgün düşünmesi demek; farklı fikirlerden ve tecrübelerden yararlanmayıp her şeyi sıfırdan düşünmesi ve üretmesi demek değildir. zaten bu imkansızdır. Özgün düşünen insan; çevresinden duyduklarını, gördüklerini, yaşadıklarını alıp yoğuran, denetleyen, sorgulayan, irdeleyen, bazen ufkunu genişletip yeni fikirler üreterek konuya yepyeni boyutlar kazandırabilen, kısacası aslında gerçekten düşünen insandır. Toplum tarafından empoze edilen, diretilen veya çoğu kişi tarafından papağan misali tekrarlanan fikirleri, birey doğrudan kabullenmez; önce sorgular, bağımsız bir şekilde fikir yürütür sonra da kendi özgün ve özgür iradesi ile karar verir. insanın birey olabilmesi için çok aşırı bilgili olması da şart değildir; bildiklerini kendine göre yorumlaması yeterlidir. Ama çoğu zaman bunu yapabilmesi için de bilgili olması gerekir, o meselenin ayrı boyutu... Ayrıca tam tersi de geçerlidir; bazen öyle bilgili insanlar görülür ki, okuduğu veya gözlemlediği olguları kendi kafasında irdelemeden olduğu gibi kabul etmiştir. Okuduğu kitapta yazılan gibi düşündüğünü zanneder, ama esasında oradaki fikrin esiri olmuştur; farkında değildir.

farklı fikir ve eserler ortaya koyabilmektir.

googleın en çok sevdiği

Kendine has olma durumu.

Sadece size öz olan şeyler.

orijinalite, tektipleşmeye başlayan/başlatılan dünyanın en büyük düşmanı, en istenmeyeni.

belki de geleceğimizi kurtarabilecek yegane şey.

kendinizinkini koruyun, başkalarınınkine de saygı gösterin.

insan kendi gibi olamıyorsa da başkasına öykünmemeli; yeni bir karakter yaratıp hiç değilse ona benzemeli.