çok yalnız olmak

yalnızlığın dibine vurmaktır.

dert anlatacak bir garip insana muhtaç olmaktır.

yalnız olmanın bir üst versiyonudur.

(bkz: her şey yalnızlıktan)

çaresiz olmaktan iiyi.

Evli ve çocukluyken, çocuklarınla gideceğin zaman yüzüne aralı bir kapın olmamasıdır. Hiçbir yere gidemediğin ama hep gidebilecek gibi hissederek beklediğin o kapının eşiğidir.

arkadaşın eşin dostun sevgilin yoksa yalnızsındır. ama bir ailen;her yaptığına gözü kapalı kefil olacak bir baban, seni rüyalarında bile düşünecek kadar çok seven bir annen, canından çok sevdiğin ama it gibi birbirini yediğin kardeşlerin de yoksa işte o zaman çok yalnızsındır.

içinde bulunduğum durumdur.

Çok dertliyim çok... Cefakar insanlar azaldı be sözlük, kalpsiz olmaktan korkuyorum. Bir mesaj istiyorum düşünüldüğüme dair ama yok.. Hayat işte.

tek kişiye özgü ve bilmediğimiz bir durum olup sonsuza dek sürebilir. biz insanlar yanlız olamıyoruz.

Yalnızlık Allaha mahsus deyip evlenmek lazımdır.

ineklerle dertleşmektir. 2. karıyı boşadığım zaman ömrüm ahırda geçmişti. zor şey.

O kadar yalnız olmak ki sözlükte mesajlaşınca mutlu olmaktır.

Şu an içinde bulunduğum durum allah kimseye vermesindir.

Derdini tasanı duvarlara anlatmaktir. Daha samimi hem. insanlar daha bir şey. Ne bileyim birde alışıyorsun ya yalnızlığa hayatına girecek olan insanları hayatına almadan önce iki kere düşünüyorsun tercihin oluyor yalnızlık. insanlardan bile kıskanıyorum yani o derece. Benim yalnızlığım bu.

yalnızlıktan yakınabileceğin kimse olmaması durumudur. Allah yardımcımız olsun kardeşlerim.

meyhanede içerken, garson çocuktan başka " abi tamam çok içtin" diyecek kimsenin olmamasıdır.

dibine kadar hissedilendir, insanı saçma sapan şeyler yapmaya tetikler.

gece 03:45 de sözlükte olmaktır mesela.

kendi kendime konuşmaya o kadar alışmışım ki az önce ''napıyorum lan ben'' dedim.
işin kötüsü onu da sesli söylemişim.

En güzel anlarınızdır. Kendinizi degerlendirebilirsiniz. Çok yalnizken kusurlarinizin farkına varabilirsiniz. Nefsinizi terbiye edebilirsiniz.

görsel

Bir anlamda, mutlu olmaktır.
Hangi birliktelik var ki sonu mutlu biten? Diyor ve sözü bırakacak kimsem olmadığı için olaysız dağılıyorum.

baktın ki konuşunca birşeyler değişmiyor. susarsın ve köşeye çekilirsin. sessizlik başını ağrıtır . bir süre sonrada en çok dinlediğin müzik olur.

Hissiyattan öte bir gerçektir.

Yalnızlığa şuç atmak da istemiyorum her şeyin suçlusu kendimiziz. onu bile iyi değerlendiremiyoruz. Ya da bize bunu bile yaşatmıyorlar. Tacizlere maruz kalıyoruz. Yalnızlığımızı huzursuzlaştırıyor, çirkinleştiriyor gürültüleri insanların.

Çok yalnızım kimsenin hiç kimsenin yasadiğım zaman zarfinca zerre umrunda olmayacağımı da biliyorum. O yüzden yalnizlığımı derinleştirmek, güzelleştirmek istiyorum. Keşke anne baba kardeş dediğim insanların isimleri de kalmasa. ustümde karabasan gibi ağırliklarını hissediyorum. Ve sayelerinde bu çirkin yalnızlıģımın beni esir kıldığını da biliyorum.

Aslında Yalnızlığın kötü olan hiçbir tarafı yok onu kötüleştirenler var sadece.

Orhan veliden tarifsiz dertlerimize gelsin şu şiir.

Değil

Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...

Dayanılır şey değil.

Bi yerde kaderdir...