bugün

yaşanmış bir inci sözlük hikayesidir. iyi ki varsın...

--spoiler--
okumazsınız biliyorum ama yinede yazmak istedim. bu sözlüğe üye alımı olduğunu daha geçen gün farkettim ki liseden (yaklaşık 10 yıldan ) beri girip güler , eğlenir moralimi yerine getiririm. bir baktım üye ol hedesini gördüm rastgele. ortaokulda bi sevdiğim kız vardı hatta şimdikilerin değimiyle çıktığım kız , maalesef lise 1 in ilk döneminde gripten gitti cancağazım... kendimi nasıl toparlarım derken tabi inci sözlüğü keşfettim o kadar güzel taşşak geçiyordunuz ki hayatla , bir şekilde atlattık. hayat artık mutluluk versin istediğimdi. artık güzel olsundu. neyse istanbul dan aydın a uzanan bir serüven başladı hayatımda ki hala sizi takip ettim bu hayat denen hengamede sizin üslubunuzda. üniversite hayatıma başlar başlamaz insan aşık olur mu ben oldum avradını skym. özet geç piç dediğinizi duyar gibiyim o yüzden özet geçiyorum . 3 sene sonra o kansere yakalandı ben ise öldüm. 1 yıl boyunca uğraştık ama olmadı , kurtaramadık gözlerinden muhabbetle öptüğümü. yine siz vardınız lan benim hayatımda ki tabi sizin benim varlığımdan haberiniz yoktu ama beni burada tuttunuz işte. derken üniversite uzadı falan baya bi mevzular... anlarsınız demiycem ki anlamanızı gerekirecek bir durum olmaz inşallah , üniversite uzadı bitti derken ben atandım. kahramanmaraştayım. unutur mu insan unutmaz ama bi perde çeker sırf onu sevenler üzülmesin diye. geldik buralara kadar ki burada işler biraz farklı yürürmüş. birilerini birilerine yakıştırırlarmış ve sonrasında tanışırmış o kişiler. neyse tanıştık o kişiyle ofiste abilerin yoğun ısrarı üzerine. her konuda anlaştık lan . mesela neşet diyorum eyvallah diyor , müslüm hangimiz sevmedik diyorum -ooo - diyor , rakı diyorum roka balık yok mu diyor , sevilsindi bu insan değer verilsindi bence. verdik. tek anlaşamadığımız konu bu sözlüktü lan. ekşiden bir şeyler okurken sorun etmiyordu da buraya girince -oooo- diyordu. ona rağmen terketmedim bu sözlüğü. ne oldu lan biliyor musunuz o da oldu amk. sikerim böyle aşkın ızdırabını bu kadar basit anlattığıma bakmayın okumayacaksınız diye bu kadar basite indirdim. daha sonra bir kızla tanıştım. dediği aynen şu '' ben başkasına dokunmamışken sen neler yaşamışsın'' demedi ki ulan sen herşeye rağmen benimlesin. sözün özü şu ki dostlarım 28 yaşının sıvasını atarken bana hep yaşam kaynağı oldunuz herşeye rağmen hep vardınız hemde hiç bilmeden. size göre bilmem ama bana göre dostsunuz siz. siz inciciler ne dersiniz hoşçakalın huur çocukları.
--spoiler--
(bkz: durumumuz yoktu okuyamadım)

ben de duygulandım ama.
okumadik biz 3-4 arkadaş.
Şu anda otuz bir çekiyor olsak bile mi?