bugün

çocukken ne yaptığınızı çokça merak ediyorum. çocukken ben oyun oynardım galiba. bir de haber izlermişim, kral pop dinlermişim.
bilgisayar sahibi olana kadar roman hikaye ansiklopedi okur, çizgifilm izler, roman hikaye özeti çıkarır, kuru boya resim (özellikle ev ve kadın resmi) çizerdim.
Okuldan gelince cedrici izlerdim.

10 yaşında bilgisayar sahibi olunca oyun oynamaya başladım ve akabinde sbs/dershane/liseye hazırlık süreci..
6 yaşındaken tonton ve arkadaşları kitabını okumuştum diye hatırlıyorum.
küçükken bizim bir tanıfığımızın çocukken o da çocuktu oyuncak köpeğini çalmıştım fakat sonra geri verdim. O zaman yıl 2011 idi, 8 yaşındaydım..
itlik serserilik işte ne yapacağız.
O zaman da hayvanlarla iç içeydim.
biz şimdiki çocuklara göre biraz daha şanslıydık sokaktan teknolojiye geçen nesildik.

mahalle maçı yapıp yorgunluğu cs sempatik oynayarak atıyordum.
Oyun oynuyordum.Sokakta oynayan son çocuklardık. Akşam ezanı eve dönüş saatiydi. Saklambaçtan bilyeye sayısız oyunları oynardık hemde kız erkek farkı olmadan. Evet o zaman temiz masum muhteşem komşuluklar vardı. Sonra atari çıktı ama o bile bizi eve bağlamadı. Isınır yanar bozulur korkusuyla beş dk oynayıp yine sokaklardaydık.
Ansiklopedisi okurdum
Okuldan eve gelip hızlıca bir şeyler yiyip top oynamaya giderdim
Bisiklet surerdim
Meşe,yılan ,yakantop,istop,sek sek oynardım.
Vişne ağacı tepesinde kavrulana kadar dururdum. Sonra da başıma güneş geçti diye ayılır bayılırdım.
konserve kutularıyla toprağı kazar aynı toprağı kutuyla ezerek asfalt dökerdim. bahçede her tarafta yol olmuştu böyle oyuncak kamyonlarla hafriyat yapıyordum. hatırlayınca üzüldüm.
plastik topla futbol ve çizgi film.
Salondaki gümüşlüğün kapağını araba kapısı gibi açıyor ve sanki araba kullanıyor gibi direksiyon sallıyordum. Kız çocuğu böyle oyun mu oynar derdi ailem. 15 senedir o oyunu hala aynı sevgi ve mutlulukla oynuyorum.
Annem hep uyuz bir tip olduğumu, kimseyle konuşmadığımı, sadece kendim kendime görünmez varlıklarla, onun tanımıyla cinlerle oynadığımı söyler. Çocukluğumu hatırlamıyorum, sadece söylenenler. Tek hatırladığım anasınıfı öğretmeninin yaptığı pisliklik, bu kadar.
Hayat çocukken güzeldi bee. Dert yok cile yok para kazanma derdi yok ev gecindirme derdi yok. Öğlene kadar olula git sonra ev gel çantayı at ve top oynamaya koş. Tek derdin en çok golü kim atacağı. Hey gidi günler hey.
kolonya içiyordum.
32. Gün izliyordum babamla.
Mahallenin çocuklarıyla Beyblade tokuşturur, taso ve top oynar, bisikletlerimizle bilinmedik bölgelere giderdik. Elalemin zilini çalıp kaçardık. Atari oynardık, harabe evlerin içine girip macera arardık. Elalemin arabasını pastel boya ile boyamışlığımız bile var efendim. Ne günlerdi be, şimdiki çocuklar çocukluğunu mu yaşıyor sanki.

görsel
görsel
görsel
görsel
görsel
görsel
görsel
arkadaşım vardı. böyle büyük bi arsada araba için yol tünel yapıp geziyorduk .:)).
genelde oyun oynuyordum *
valla ben büyümeyi bekliyordum.
Çocukluk işte.
avrupa ülkelerini geziyordum. annem, babam sağolsun.
Hayaller kurup hikayeler anlatıyordum. Geçen yıllar benden bunu alamadığı için de çok mutluyum.
PlayStation ve internet kafelere okuldan ve uykudan arta kalan zamanımı veriyordum gerçekten keyif alıyordum.
ben yazmıyım psikopatlık diyip geçiyim kısa ve net.