çalışmaktan nefret etmek

tembel insan duygusu. haklı ama.

çaliş çaliş aynı yerde saydıgını farkeden insan modeli.

çok normal bir insan içgüdüsüdür. modern toplumun insanı sürekli çalışmaya mecbur bırakması, bütün gün iki tahtayı birbirine sürten atalarımızdan gelen mizacımızla pek uyuşmamaktadır takdir edersiniz ki.

lidya'lılara her gün küfür etmektir.

normal bir şey. babanızın parası var ise neden olmasın? mesela benim babamın aşırı miktarda parası var ve çalışmaktan gönlümce nefret edebiliyorum.

çalıştığı işi sevmeyen çoğunluğun taşıdığı duygu. işini seven insan sayısı çok az olmakla birlikte bu işini seven insanlardan bile bazıları çalışmaktan nefret ederler. en güzeli patronluktur. yahut yüklü bir miktar gayrimenkul kira getirisi ile geçinmek.

stabil olmanın daha da nefret edilecek bir durum olduğunu henüz keşfedememiş insanlar arasında oldukça yaygın bir düşünüş biçimi.

çalışmayı sevmeyen kişi söylemi.çalışan her kişinin topluma bir katkısı olacağının bilincinde olmadığının göstergesi. kişiyi dünyaya getiren anne ve baba çalışarak onu büyütüp bir yaşa getirmiş, onun bütün ihtiyaçlarını çalışarak temin etmiştir, belki onlarda çalışmaktan nefret etmişlerdir. fakat yaşamı sürdürebilmek için çalışmanın zorunlu olduğunu idrak etmek çalışmayı sevmek kişinin mutlu olmasını sağlar. hiç çalışmadan yaşayan insanlara da asalak denir.

Sabahın 6'sında kalkar küfürler eşliğinde üstünü giyinip yola koyulursun, servis bölgesine gitmen 45 dakikanı alır, bu süre zarfında ellerin sigara tutmaktan çatlamaya yüz tutar. Lanet işyerinde 8'de mesaiye başlarsın, 30 dakikalık yemek molandan başka dinlenme vaktin olmadığından double ve ileri seviye küfürler tüm samimiyetinle patrona gönderilir. 10 saat ayakta dikilip sürekli ve bekleme kaydetmeden çalışırsın. Belin, ayak tabanların hatta vücudundaki tüm kemiklerin uyuşur. Akşam 18:30'da işi bırakır anca 19:45'te eve varırsın. isyanın bedeninden büyüktür olmayacağını bildiğin halde derin hayallere dalarsın. Sosyal hayatın 0'a indirgenir gezip dolaşmaya dahi vaktin kalmaz ve bunları sadece asgarı ücret için yapar nefretçi şirine dönersın. Reva mi ulan bu bize ? Ne para ne de geleceğin var. Lanet olsun böyle hayata, nefret ediyorum çalışmaktan ve yaşamaktan...

iğreniyorum. Hele ki pic bir müdür ile çalışıyorsanız.

bu benim. ozellikle hafta sonu olmasi daha da igrenc bir duygu. yine gunlerden salak salak insanlarin nazini cekme gunu.

Hakkınızı aldığınız sürece nefret edilecek eylem değildir. Ama sömürü yaşıyorsanız zulümdür, azaptir.