bugün

istanbul zincirlikuyunda bulunan, sadri alışık, kemal sunal, vehbi koc, kerim tekın gibi ünlülerin yattığı mezarlık..
ünlü isimlerin gömüldüğü mezar.ayrıca levent civarında oturan insanlar da bu mezarlara gömülmektedir.son senelerde yer kalmaması nedeniyle ödeyerek alması oldukça pahalı hale gelen mezarlıklardır aynı zamanda.
hemen girişine konulan nescafe reklamı oldukça tepki almıştır ve kaldırılmıştır. mezarlık girişine reklam yapmanın satışı arttıracağı düşünülmüş herhalde şu şekilde:
(bkz: rahmetli de içerdi)
(bkz: her canlı bir gün ölümü tadacaktır)
istanbul'un kapısında (bkz: her canli olumu tadacaktir) yazan en büyük ve en pahalı mezarlığıdır.
En son gittiğimde anıtı andıran bir yapı ile Sabancı ailesinin mezarlığını, çaprazında minicik bir yerde ufacık bir mezar taşı olan Atıf Yılmaz'ın mezarını ve etraflarında sahipsizlilkten kırık dökük hale gelmiş mezarları görünce hayatın orda tamamen eşitlendiğini bir kez daha farketmiştim. Koca gökdelendeki Sakıp Bey ile oturup bir çay içemeyecek Mehmet efendi iki adım mesafede uyuyorlar, Atıf Bey de kamerası ile onları bir adım mesafeden izliyor.
Hayat gerçekten de çok tuhaf...
anahaberlerde ve gazetelerde sıkça rastladığımız türkiye nin ve istanbul un en ciks mezarlığı.
(bkz: ortam yeri)
istanbul, Şişli ilçesi'nde, Esentepe - Levent arasında yer alan, istanbul'un modern biçimde düzenlenmiş ilk mezarlığıdır. 1935'te kurulmasına karar verilmiş, çevresindeki yapılaşma sürecine paralel olarak 1950'li yıllarda bugünkü sınırlarına ulaşmıştır. Bugün 380,847 m²'lik mezarlık alanı aile kabirleri için ayrılmış olanlar dışında bütünüyle dolmuş durumdadır. istanbul Büyükşehir Belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğü de mezarlığın girişindeki binada bulunmaktadır.

Birçok ünlü kişinin kabrinin bulunduğu mezarığa gömülmüş ilk ünlü 1937'de ölen Abdülhak Hamit Tarhan'dır. Kemal Sunal, Vehbi Koç, Sadri Alışık, Sakıp Sabancı, Rıfat Ilgaz, Asım Bezirci, Ruhi Su, Abdi ipekçi, Orhan Kemal, ismail Cem ve Çetin Emeç gibi birçok ünlü kişinin kabri burada bulunmaktadır.
hayallerimin mezarlığı hele bide ray ban sponsorluğunda teşvikiye camii nden kaldırdınmı cenazeyi huzura erdim demektir.
(bkz: acımız büyük)
kapısında "her canlı ölümü tadacaktır" yazan, insana önünden her geçtiğinde ölümü bir kez daha hatırlatan mezarlıktır.
daha tıfılken, bu mezarda ölüleri harbiden kuyuya zincirle indiriyorlar sanırdım. bu sebeple de mezarlıklar arasında en ilginç isimli mezarlıktır burası. aşiyan mezarlığının tırnağı olamaz gerçi. onu da unutmadan iliştirmeli.
(bkz: her nefis ölümü tadacaktır)
birbirinden ünlü ve değerli insanlar'ın cansız bedenlerine ev sahipliği yapan mezarlık.
kapısında bulunan her canlı ölümü tadacaktır ibaresiyle insanın dizlerini titreten, gerçeklerle yüzleştiren güzide mekan.
ölürsem beni oraya gömün metrobüse yakın metroyada kanyon metrocıty akmerkez yanı basında onundende bızım eve gıden mınubuslerde geçiyor.
zengin mezarlığıdır, rezervasyonsuz ölünmez.
levent istikametinden geliyorsam beşiktaş'a yaklaştığımı gösteren, beni uyandıran, esbab-ı mücibesini bilmesem de beni durgunlaştıran, kapısında ali imran'da geçen her canlı ölümü tadacaktır yazan, ölünce bir yanım yıldız yokuşuna nazır bir yerde yatmayı istediğim şehrimin mezarlığıdır.
ismindeki zincir ve kuyu gibi kavramlar yüzünden mezarlık değil de top sahası da olsa insanı gece ürkütebilecek kapasiteye sahip yer.
öldükten sonra nereye gömüldüğün, mezarının boğaz manzaralı olup olmadığının hiç önemli olmadığı, sonuçta kurtlara yem olacağı gerçeğini bilmeyen insanlar tarafından hala itibar konusu olan mezarlık.
hürriyet'in eski yayın yönetmeni ertuğrul özkök, zincirlikuyu mezarlığını yazı dizisi yaptı. (mezarlıklarla neden ilgilenir oldu acaba?)

o diziden notlar:

zincirlikuyu’nun kurulmasına 1935 yılında karar verilmiş. ve ilk sakini de, türk şiirinin büyük şairi abdülhak hamit tarhan olmuş.

1937 yılında bizzat atatürk’ün talimatıyla zincirlikuyu’ya defnedilmiş.

kurulduğu günden bu yana 43 bin 104 kişi defnedilmiş.

ama istanbul’da her yıl 50 binden fazla cenazenin kalktığını hatırlarsak, zincirlikuyu, ölüler dünyasında küçücük bir yer tutuyor.

peki o kadar alana 43 bin naaş nasıl sığıyor derseniz cevabı açık.
aradan 5 yıl geçtikten sonra, aileden bir başka cenaze aynı yere defnedilebiliyor.

günde ortalama 2-3 cenaze defnediliyor. 2010 yılında 1051 cenaze defnedilmiş. bu yılın ilk 9 ayında defnedilen cenaze sayısı ise 643.
son 10 yılda en çok cenaze defnedilen yıl 2003 olmuş. o yıl zincirlikuyu’ya 1144 cenaze defnedilmiş.
Ertuğrul Özkök listelemiş:

zincirlikuyu’nun ünlüleri

başbakanlar

şükrü saracoğlu, hasan saka, nihat erim.

yazarlar

ömer seyfettin, behçet necatigil, abdülhak hamit tarhan, behçet kemal çağlar, orhan seyfi orhon, falih rıfkı atay, rıfat ilgaz, sait faik abasıyanık, baki süha edipoğlu, faruk nafiz çamlıbel, sabri esat siyavuşgil, cahit irgat, feridun fazıl tülbentçi.

sanatçilar

yıldırım gürses, kemal sunal, adnan saygun, cahide sonku, lale oraloğlu, selahattin pınar, hüseyin peyda, atıf yılmaz, alev sezer, neriman köksal, safiye ayla, ayhan işık, sadri alışık.

Gazeteciler

çetin emeç.
Zincirlikuyu'da bir krematoryum var mı? Bir şehir efsanesine göre, türkiye’nin ilk ve son krematoryumu zincirlikuyu’da kurulmuş, ancak talep olmayınca kaldırılmıştı. Ertuğrul Özkök, bu konuyu mezarlıklar müdürü adem avcı’ya sormuş ve şu yanıtı almış:

hayır böyle bir krematoryum hiçbir zaman kurulmadı. zincirlikuyu açılırken, kararnameye krematoryum kurulabileceği de yazılmış. ancak bu krematoryum hiçbir zaman kurulmamış.
içerisinde kaybolabilirsiniz. sonu yoktur o derece.
1 trilyon 500 milyara aile kabristanlığının satıldığı yer.

http://www.sozcu.com.tr/2...e&utm_campaign=gundem
genellikle en pahalı mezarların bulunduğu yer.