yıllar önceki en ufak ayrıntıyı hatırlamak

insan beyninin nasil mucizevi bir kapasitesinin oldugunun kanitir. örnek verecek olursak; yasiniz otuzdur ve 5 yasinda yasadiginiz bir olayin en gereksiz kismini bile hatirliyorsunuzdur.

3. sınıfın 2.döneminde tahtada konu anlatmaya çalışırken, heyecandan kıpır kıpır kıpraşan bünyenin hafifce raharlamasıyla, kasıklardan aşağı doğru sıcak bir yaz yağmuru edasıyla süzülen sidik zerreciklerinin, paçaların ardından soğuk beton üzerinde bir oluk arayışıdır benim için.

dün ortaokuldan arkadaşlarımla buluştum.**ve konuşurken gerçekten de ne kadar çok ayrıntıyı hatırladığımı anladım.7 sene önce din kültürü yazılısında orta sıranın 3. sırasında oturan hilal'le şerife'nin kağıt değiştirmeleri ve şerife'nin ismi değiştirmemesi sonucu sınıfta iki hilal'in olması ve durumun dinci tarafından çakılmasını hatırlamam gibi.* *

- nıştığımız gün üstümde ne vardı muhittin?

şeklindeki sorular karşısında hiçde sıkıntı çekimyecek insanlara özgü bir özelliktir.

annemin yaşlıca kuzeninin sahip olduğu, şöyle misafirlikte vs bilimum beraberliğimizde herkesi çevresine alıp lise yıllarından şimdiki yaşına gelene kadar başından geçen bütün ilginç olayları anlatırken çok işine yarayan özellk.
ben de büyüdüğümde torunlarıma falan anlatmak isterdim biriktirdiğim bütün anıları ama önce o yaşa gelip de hatırlamak lazım.

teyze oğlu ve eşiyle birlikte eski fotoğraflar bakarken.

neazadem: hatırlar mısın reşat daha 10 yaşında falandık. bize yatıya gelmiştiniz. hani bizim üzerinde galatasaray renginde çiçekler olan bi minder vardı.

teyze oğlusu: evet ya nasıl unuturum. ne günlerdi be!

neazadem: sen o gece mindere bevletmiştin de sabahleyin "sidikli, sidikli" diye seninle dalga geçmiştik, sen de kıpkırmızı olup ağlamıştın.

teyze oğlusunun eşi: sahi mi reşat? ahaahha

teyzeoğlusu: ... (ben sana gösteririm nostaljiyi. ulan evdeki iktidarımı bitirdin)

insanın büyüdüğünü anlaması için yeterli bir sebeptir. hayatın koşuşturmacasından yorulup şöyle bir aynaya baktığımızda saçlarımıza düşen akları farketmememiz mümkün müdür?

Kadın olduğunun bir göstergesi.

ilginçtir ki; insanoğlu yıllar önce kendisinde iz bırakan olayları net hatırlayabilirken daha dün ne yediğini net olarak hatırlayamaz.

yeri geldiğinde yararlı yeri geldiğinde zararlı olan eylem.örneğin sevgilimin ailesinin evlilik yıl dönümünün 18 şubat olması.

Dün ne yediğimi hatırlamam ama yıllar önce yaşanmış bir olaydaki en ufak ayrıntıyı hatırlarım. Böyle de bir hafıza işte.

Normal olandır.
ilk hatırlananlar en son unutulacaktır. Motor görevler için hayati bir dengedir bu.

ilginç bir şey. iki saniye önce ne düşündüğünü unutan beyin bir kokunun, bir sesin, bir dokunuşun, bir görüşün sonrasında yıllar önceki en ufak ayrıntıyı tıpkı o günkü gibi hatırlayabiliyor. beyin gerçekten acayip bir şey. bu olayın mekanizmasını bilmek isterdim.

Adamı çileden çıkartabilir, bazen.

Kadınların en önemli özelliğidir.