yolda yavaş yürüyen insanları yumruklama isteği

şiddetin çözüm olmadığı mevzudur. nazikçe uyarmak lazım. evet..

görsel

yolda yavaş yavaş ve yayıla yayıla yürüyen insanları görünce insanın içini kaplayan, sular seller gibi coşan istektir. ulan adam almış karısını çoluğunu çocuğunu, hepsini yanyana dizmiş, bütün kaldırımı kaplayarak yayıla yayıla yürüyorlar! behey dana, senden başka kimse kullanmıyor mu o kaldırımı? gelen giden, işi olduğu için hızlı yürümek zorunda olan, ya da doğası gereği hızlı yürüyen insanlar nerden geçecek? nereyi kullanacak? şeytan diyor ite kaka ya da kafalarını ezerekten geç ama.. zorlukla sinirlerine hakim oluyor insan.. ya o yolun ortasına geçip güvercin adımlarıyla yürüyen 80 yaşına varmış yaşlı yaşlı amcalara, teyzelere ne demeli? amca, gelmişsin 80 yaşına, bırak bir ayağının çukurda olmasını, iki ayağında çukura girmiş, çökmeyi bekliyorsun artık. almışsın eline bastonu yolun ortasında saniyede 5 santim hızla zoru zoruna yürümektesin. e madem yavaş yürüyosun, yolun sağından yürüsene be amca? yolun ortasında hızla yürüdüğün gençlik yıllarını mı özlüyorsun? geçti o yıllar amca yaşlandın artık, gençlere yol verme zamanı artık. açın hızlı yürüyenlerin önünü, hızla geliyorlar!

Aheste aheste yürüyen kişiyi tam sollamaya karar verirsin ve sola doğru yönelirsin sola geçer, sağa adım atarsın oda gelir deli olursun .
Hele birde bu kişi sigara içiyorsa ve dumanı yüzüne vuruyorsa çıldırmamak an meselesidir.

grand theft auto * oynarken doya doya gerçekleştirilen istek. *

babasının çiftliğindeymiş gibi sallana sallana yürüyen insanlara karşı duyulan, önlenemez istektir. daracık kaldırımda, çevresinde ağaçlar ve dereler varmış gibi şapşal şapşal bakınırlar ve yumruklamaktan vazgeçip, aralarına dalarak, koç gibi toslamak istersiniz.

başlığı gördükten sonra bende de olduğunu anladığım istektir...

şahsen bugün yaşadım...

bursa'da maçtan dönüyordum...

santral garaja doğru yürüyorum...

otobüs durağının birinde bir kalabalık güruh var ve bekleşmekte...

ben de o otobüs durağının dışarıdaki koltuklarının oradan geçeceğim...

tam geçecekken, birden yanyana yürüyen iki genç insan gördüm...

o kadar yavaş gidiyorlar ki; hızları yok gibi, ivme zaten sıfır, haliyle yer değiştirme çok az...

onlar o küçücük yolu almadan...

yani dışarıdaki oturma yerini geçene kadar ilerleme şansım yok...

yer dar...

evet bu kadar uzun yazıyorum...

beklemek de bu kadar uzun sürdü emin olun...

ilk oluşan istek: "ulan, gencecik insanlarsınız, niye yürümüyorsunuz,ağzımdan küfür çıkacak" deme isteği oldu...

dışımdan demedim...

ama içimi kontrol edemedim...

ikinci istek ise başlığın da konusu olan yumruklama, indirme isteği oldu...

yapamadım...

galiba bu gece vurdulu, kırdılı bir rüya göreceğim...

gerçekten olan bir istektir.. hele de yeşil ışık yandığında yayalar, yaylana yaylana yürüyorlar ki adamı hasta ediyorlar.. bir gün götlerine tekmeyi basacam bak nasıl hızlanıyorlar o zaman..

aynen katıldığım gibi, insanı katil edebilecek potansiyele sahip olanları da mevcut bu insanların. bir de pazarın ortasında ellerinde torbalarla o kalabalığın ortasında inatla yolu tıkayan, muhabbet eden ve biraz değsen ters ters bakan tipleri de mevcut. dayanamayıp söyleniyorum ben yüzlerine yüzlerine. aklıma geldi sinirlendim yine.

(bkz: sadizm)

Böyle yanında dikilecen o hayırdır bakışı atarken 'yürüsene amına godumun oğlu' deyip enseye şlak geçirecen. Bunu bir gün yapçam.

belki biraz sadistçe olsa da bu istek bazen tavan yapmaktadır.

hele ki kaldırımlarda sanki sanat eseri varmışçasına kafayı gömüm yürüyenler insanı ayar eder.

ama tabii ki toplu bir biçimde, bir halay gibi, yapılıyorsa bu yürüyüş sıkıntı yapar. yoksa kime ne kimin nasıl yürüdüğünden.

-çekilinde bizde geçelim yahu!

hızlı yürüme özgürlüğümüzü kısıtlayanlara karşı olan ancak onları sollamanın daha zevkli olduğu için yürümeyi seçmemize neden olan istek.

çokça yaşadığım duygudur. ben mi hızlı yürüyorum, onlar mı yavaş yürüyolar? ama bazıları var ki tam anlamıyla ağır vasıta edasıyla yürümekteler.

daracık kaldırımda kaplumbağa hızında, tek sıra halinde, kol kola yürümeyi başarabişmiş 5-6 kişilik insan gruplarıyla karşı karşıya geldikçe iki kat artan istektir.

katılmakla birlikte daha mantıksız ve daha barbarcasına sahip olduğum istek. az sonra öğreneceğiniz arzularım her uyanışında, içimde bir karındeşen jack, bi hanibal lecter taşıdığıma inanıyorum. korkuyorum kendimden. psikolog varsa yardım dileğiyle :

böyle yolda sokakta karşıdan koşarak gelmekte olan haşarı çocuklar, tam yanımdan geçerken, kolumu yere paralel olarak kaldırıp boyunlarına vurmak suretiyle popolarının üzerine düşürme istiyorum. bu onlara kızdığımdan, cezalandırmak istediğimden falan değil. öylesine, sırf yapmak istediğim için yapmak istiyorum.

kötüyüm galiba...