yaş ilerlemeye başlayınca insanların hayata bakış açıları değiştiği için evlenme isteklerinin ilginç bir şekilde kaybolmasıdır.
Böylede yaşayabiliyomuşum diyip keyfine bakmaktır. Fakat çok yaşlanıpta evliliğe istek oluşursa kötü sonuçları olur.
yaş gençken evliliğin sadece güzel yönleri düşünülür. ana-baba baskısı yok. istediğini yapabiliyorsun. istediğin zaman pompa da var*...

ama yaş ilerledikçe hayatı görürsün; ödenmesi gereken faturaları, ev kiralarını, bir evin sorumluluğunun ne kadar büyük olduğunu... en önemlisi evliliğin çocuk oyuncağı olmadığını, evleneceğin insanı seçerken ne kadar dikkatli olması gerektiğini anlar insan.
katılmadığım bir önermedir. tam aksine yaş ile evlenme isteğinin doğru orantılı olduğunu düşünüyorum. 18 yaşında bir gencin, ben evlenmeyi asla düşünmüyorum cevabını vermesi gayet normaldir fakat bu, belli bir olgunluğa erişildiğinde, bakalım, daha zamanı var, kısmet yada şimdilik düşünmüyorum gibi, "asla" şeklinde olmayan cevaplardır ki buda yaş ilerledikçe evliliğe bakış açısında daha ılımlı olunmaya başlandığını gösterir.
armudun sapı üzümün çöpü derken gelinen son.