bugün

insanı kendinden soğutan anlardır.

ben her sıçtığımda kendimden nefret ediyorum.
bir daha asla dediği bir şeyi yaptığı andır. örnek olarak sigarayı bırakmak isterken sigara yakmak.
tamda şuan bulunduğum andır. insanlara hakettiğinden fazla değer vermek insanı acıtır.
belki ciddi konular konuşuluyordur, ne bileyim belki bir şiiri şerh etmiştir biri, ne bileyim belki bir film masaya yatırılmıştır, ne bileyim günün olayları tartışılıyordur diyerek sözlüğün açıldığı andır. Çünkü görülen başlık am, göt, sikten öteye geçmez.
yıllar önce sınıfta kaldığım an.
çok yemek yediğim, çok sigara içtiğim zaman.
derinliğim bu kadar sığ bir insanım ne yazık ki ..
22 Nisan 2013 o günkü benden nefret ediyorum.
mankafa fakat nasılsa sevilen insanlara inatla laf anlatmaya çalışılan anlar.
önce 'hayır güzelim bak şöyle ama' diye diye, sonra kafasına vura vura bir gerçeği göstermeye çalışma ve yılmama anları.
sanane amk sanane!
yapılacak onca iyi şeyi yapmak yerine gereksiz bir o kadarda ahmakça yapılan anlardan oluşur.

uzun uzun yazmaya gerek yok tek bir kelime bunca anlara bedeldir. (bkz: üşenmek)
aşırı uyuduğum zamanlar. aşırıdan kastım günlercedir.
Yüz kızartıcı bir şeyler yaptığım anlar.
söylem sırasında değil de sonradan aklıma gelen sözleri söylemediğim de çok kızıyorum kendime.