yazarların en çok korktuğu an

Olm böyle bi şey yok ya. http://www.kansizvampir.c.../04/olum-teget-gecti.html

Ben de bir keresinde 4 metreden sırt üstü çakılmıştım. nefesim kesildi o an ama 5-6 saniye sonra kendime gelmiştim çok şükür.

gelişmelerde zall ın profil fotoğrafını gördüğüm andır.

Olay dün gece 1:30 civarında başıma geldi.
Arkadaşlarla boş bir inşaatta kova yaptık (kesinlikle özendirme gibi bir çabam yok, uyuşturucu zararlıdır) ve ben muhabbet esnasında oracıkta sızmışım, uyandığımda ise inşaatın içinde tek başımayım. Neyse zar zor ayağa kalktım ve telefonun flaşını açtım merdivenden aşağıya doğru iniyordum ki bitane siyah beyaz köpek orda yatıyor. Üstünden atlayıp geçmek istedim ve yedi sekiz merdivenden takla atarak aşağıya yuvarlandım, telefonda kapandı, zaten karanlık fobim var bir de onun üzerine Köpek yanıma yaklaştı bi an ürktüm hemen kalkıp gitmek istiyorum ama kalkamıyorum. Neyse köpek dibime kadar geldi ve ben kafasını okşadım saldırmasın diye ama köpek (biliyorum çok komik gelecek ama yemin ediyorum ki gerçek) birden arapçaya benzer bir dilde bişey söyedi hatırladığım kadarıyla lem le gul falan dedi ben kitlendim hareket edemiyorum, belki de hayatımda ilk kez korkudan ağladım, çığlık atmak istiyorum ama sesim çıkmıyor. Ve sonrasını hatırlamıyorum orda bayılmışım. Dünkü arkadaşlar sabah bana ulaşamayınca meraklanıp gelmişler inşaata beni uyandırdılar. Olayı anlattım dalga geçti piçler ot çarpmış seni falan dediler. Hepsine bağırıp çağırdım lan niye beni tek bırakıyonuz burda diye bana dediler ki sen ısrarla burda yatmak istedin bizde bıraktık dediler. Bilmiyorum belki de bunların hepsi otun kafası olabilir, belki köpek gerçektir ama arapça konuşması inşallah hayaldir.

osmanlı ocaklarının kurulduğu gün.

ülkü ocaklarının ismini karalayacak pezevengler.

bira fiyatlarının zam haberini aldığım an..

Ailemi ilgilendirecek seylerin ortaya ciktigi her durum.

arabanın içinde 3 takla atıp sıkışınca arabanın ateş alacağından korktuğum an .

6. sınıfta arkadaşımla kavga etmiştik, rastgale boynuna vurmuştum. yerde çırpınmaya başladı, ölecek diye çok korkmuştum.

Evde tek başına diye bütün odaların ışığını açmıştım ve koridorda yürüyordum birden elektrikler kesildi. Bu anın verdiği korku yoktur benim için. Derin bi sessizlik hakim oluyor karanlıkla beraber.

uyuşturucu kullanan çocuğun ibretlik hayatı.

görsel

Intihar etmek istedigim anlar. Bazen o noktaya kadar gelir ama balkon demirinden donersin.

benim degil de, bir tanidigimin hikayesini anlatacagim.
bahsettigimiz eleman bir lise matematik ogretmeni. ogrencilerle gayet iyi anlasir ve saka niyetine derste erkek ogrencilere sivri botlariyla bacagina tekme sirtini yumruk enseye saplaktan sakinmaz. eli harbiden agirdir ve harbiden acitir ama ne ben ne de okuldaki kimse bundan sikayetci olmaz. herneyse ogretmenimiz lavaboya girer ve lavaboda ayni zamanda 3-4 tane ogrenci vardir. bu der ne isiniz var sizin ogretmen tuvaletinde bahanesiyle eglencesine ogrencinin tekine dalar. enseye sertce gecirdikten sonra ogrenci o pis tuvaletin icinde lap diye yere yayilir. ogretmenin gotu 3,5 atar. hem de ne bicim. hemen diger arkadaslarina reviri cagirmasini soyler. yaklasik 1 dk sonra yerde yatan ogrencinin guldugunu farkeder. ve yerde yatan ogrencinin hayatinda yedigi en buyuk dayak an meselesidir.

içmişim. ama öyle böyle değil. Beşiktaş sahilde başlayan serüven, önce acil servis olmak üzere öyle bi yerde bitti ki aklım çıktı. hatırladığım tek şey -ben süreceğim- diye direndiğim vapura binmek. uyandım. sol kol üstüne yan yatıyorum. ayaklarım da dizlerden kırık. cenin pozisyonu gibi. gözümü açtım karanlık çok az bi ışık var. ayaklarımı ileri itiyorum gitmiyor. darbeler hızlandı. ayağımın bitiminde her ne varsa kırmak üzereyim. üstümdeki beyaz örtüyü kefen sandım. çıldırıyorum amk. sonra bi ses.

-abi, abi dur.
+sen kimsin?
-benim ya ufuk.
+neredeyiz lan.
-Şevket abinin arabada. çok içtin gece. eve götüremedik. iyi misin?
+başka örtü yok muydu amk?

kalktım oturdum koltukta. bi sigara yaktım, yaşamaya devam ettiğim için.

bir keresinde çok gök gürlemişti. hemen yorganı başıma çektim. öyle yapınca koruma kalkanı açmışım gibi oluyo.

zor anlardır.

Evde tek olduğumda tv falan izlerim.ev sakinleri geldiği zaman duymadığım olur bazen.
oda kapısına gelip kafamı çevirdiğimde orda bana bakan biri olduğunu gördüğümde tırsarım.her defasında ses verin gelince derim.onlar da inadına yapmazlar.

Olay bir gece yarısı saat 1 buçuk sularında geçiyor. işten çıktım eve doğru yürüyorum, yazlık bir kasabadayım, sezon bitmiş etraf in cin top atıyor sizin anlayacağınız. yolu yarıladım sayılır, sigara içe içe gidiyorum. ne oldu bitti bilmiyorum ama sol kürek kemiğimin ordan bir kuvvetle itildim ki, hissetmemle beraber dengemi kaybedip yere düştüm. ulan sağıma soluma bakıyorum bir allahın kulu yok, etraf zifiri karanlık, 20 metrede bir sokak lambası var amına kodumun yerinde. o korku varya işte o korku, kum pistte son düzlüğe giren arap atına çevirdi beni o gece.

Logar kapağı veya bunun gibi şeylerin üstünden geçerken içine düşeceğimi zannetmek, normalde aklıma gelmez ama tam bastığım anda o korku kaplar içimi.