bugün

sözünün er'i değildir. sözünün er'i olsa bu söylemi gerçekleştirecek bir ağırlığa ulaşmamış olurdu. yine de kendisine hak verilip, gülümseyip dinlenmelidir.
bu son sigara diyip sonrasında yine içen insanla aynı durumu paylaşmaktadır, olağandır.

(bkz: ben)
nedense hep pazartesi günleri hedef olarak seçilmiştir ancak o kutsal pazartesi günü geldiğinde:
- aaaa hüsamettin bugün pazartesimiydi? bak hiçte haberim yok.neyse bi dahaki bahara artık.
diye dialoglarda bulunan insan modeli.
o yarının hiçbir zaman gelmeyeceğini bilir.
ayrica diyet yaparken ac kaldigi icin (bkz: 2diyet birden yapan obez)
bir önce ki gün kıtlıktan çıkarcasına yemek yemek. *
(bkz: pazartesi rejime başlıyorum)
(bkz: yarın rejime başlıyorum)
(bkz: bu sefer kesin başlıyorum)
yaşamak işin yemek değil yemek için yaşamak lazım felsefesini ilke edinmiş insancıklar. bugün yediklerinden pişman olmamak için yarın rejime başlıyacağım cümlesini hergün kurarlar.
(bkz: diyet)
tıka basa yemek yemenin ardından söylenen cümledir. asla gerçekleşmez, gerçekleşmek bir tarafa daha çok yemek yenir.
bahsettiği an geldiğinde kararını erteleyeceği kesin olan kişi.
yarınları bitmeyen obezdir. ayrıca iyimser bir kişiliktir, yarınlara umutla bakmaktadır.
rejimi aynı günün akşam vakitlerinde sonlandıran bünyedir.
(bkz: ben şişman değilim sadece kemiklerim iri)
(bkz: haftaya başlarım artık rejime)
o yarın muhtemelen pazartesidir. *
önce hafta başıdır o yarın, daha sonra çarşambaya kayar derken cuma gelir ve bu haftasonu geçsin cidden başlıyorum denir. ve o yarınlar bir türlü bitmez...