yalniz olmak

fazla huzurdur.

Bakıre olmaktır.

trip atcak birinin olmamasıdır.

Bilirsin bazen her şey üst üste gelir, hayat sana ve bana altta kalanın canı çıksın oynar. Belki sana olmamıştır daha doğrusu oynamamıştır ama benim hayatım baya hiperaktif bi çocuk sürekli oyunlar oynamak istiyor . Çoğu zaman ayak uyduramıyorum yoruluyorum çünkü..oturuyorum bi köşeye kendimi soyutluyorum. Sonra dinlenme sürecini yalnız atlatmak zorunda kalıyorum çünkü bu benim hayatım. Zor degil çocuk alışıyorsun be zamanla yalnızlığı tadıyorsun, tadıyorsun ve aslinda bi süre sonra bağımlısı oluyorsun. Artik hayatında yeni oyunlar istemiyorsun, yeni yüzler görmek istemiyorsun. Ya da ne bileyim belki sadece ben böyleyimdir.