bugün

emile zolanın bir kavramıdır. fernando vicentenin makine olarak vücut kavramına yakın görünse de anlattığı farklıdır.

vücut olarak makine zola'nın hayvanlaşan insan romanında geçer. vicente vücudun parçalarını makineleştirirken zola bu romanda bir treni kadına benzetir. iyi de neden yapar bunu? romanı bir kenara bırakıp salt kavram üzerinden gidersek şu sonuca ulaşabiliriz:

bir trenin kadına benzetilmesi olgusu özünde arzulayan kişinin yani arzusunu yönlendiren kişinin yabancılaşması olarak da tasvir edilebilir. bir trenin kadına dönüştürülmesi bir yanıyla rayda ilerleyen trenin ne yapacağının kestirilmesi gibi kadının da ne olacağının kendi dışında biri tarafından yani arzulayan kişi tarafından belirlenmesidir.

buradaki kadın soyut bir kadındır. hatta romanda bile trenin ismi bir kadın ismi olarak verilmiştir. bu da makineleşmenin bir başka yanına işaret eder.
uzuvlarımız tıpkı bir mekanizmanın çalışmasını sağlamak için için gerekli olan malzemeler sağlandığında mekanik bir şekilde çalışan parçalara benzer önermesine paralel olan kavramdır. yada ben yanlış anladım.
güncel Önemli Başlıklar