bugün

ezgi nin günlüğü' nün seslendiridiği ismi kişide çelişkiler yaratsa da * hoş, güzel parçadır.

sözleri:

Çocukluğumun akşamları çıkagelin, acıktığımı unuttum
Aklımda ne vardı şimdi, ne isyan ne sinkaf ne halt unuttum
Mahallenin küçük yıldızı, köpeklerin çobanı
Uzaklarda kaval sesleri, sevdalıların dumanı
Soğumuş bir tas çorbadır hayat, doydum
Ben unuttum, sen de unut
Unutmak çok kolay
Ateşte yürümek kolay, ateş kül oluyor zamanla
Çok kolay unutmak

Her yol bizim eve çıkardı, koşaradım geç vakit, unuttum
Gecelerin bir hüznü vardı, artık gündüzün de var, unuttum
Uzun kara bir çocuktu aşk, götürdüler astılar
Kör bir terzinin makasıyla hayatı daralttılar
Açtım televizyonu baktım, bir çok maymun
Ben unuttum sen de unut
ezginin günlüğü yapımıdır. güzeldir tabii ki.

ayrıca;

unutmak çok kolay
ateşte yürümek kolay, ateş kül oluyor zamanla
çok kolay unutmak

(bkz: ironi)
(bkz: sinkaf)
"Uzun kara bir çocuktu aşk, götürdüler astılar
Kör bir terzinin makasıyla hayatı daralttılar"

unutmak çok kolay derken bile unutmadım diyor, öyle bir şarkı işte...
kolayı yeniden tanımlayan ezginin günlüğü çalışması. ben bunlara* hayranım, bu şarkı da buna sebep.