bugün

hepimiz çocukluk dönemimizde saçma şeylerle sıkıntımızı gidermeye çalışmışızdır.uhudan sümük yapmak da bunlara bir örnektir.özellikle ilkokulda -ortaokulda da yapmışlığım olmadı*- el işi dersleri için aldığımız uhudan itina ile sümük yapmışızdır.yapımı ise bilmeyenler için söyliyim: uhu baş parmağının üzerine fazla olmamak kaydıyla dökülür, daha sonra baş parmakta duran yapıştırıcıyla aynı elin işaret parmağı birleştirilir, yavaşça çekilir belli bir süre sonra.sonra tekrar birleşirilir, bu işlem defalarca yapıldıktan sonra uhumuz sümük olma kıvamına gelmiştir.
eskiden naylon şeffaf kitap yüzleri olurdu. uhu oraya yeteri kadar dökülüp daha sonra üzerinde kırmızı kurşun kalem dolaştırılıp sümüğün kırmızı renk alması sağlanırdı. daha sonra kızlara gösterilip "ayy, iğrenç!" çığlıkları duyulup kahkahalar atılmaya başlanırdı. ne günlerdi ah ah.