bugün

çocukluktan gelen ve terkedilmesi çok zor alışkanlıklardandır. Stresli ya da düşünceli zamanlarda bu alışkanlık kendini çok sık tekrar ettirir.
hep yersin hep çıkar. eğlenceli bir hastalıktır. yaşamın döngüselliğinin tırnaklar üzerinden hissedilmesidir.
parmakların güdük kalmasının sebebi.
bakmak istemeyeceğiniz ellere sahip olmanızı sağlar.
yutmadığın sürece yalnızca çirkin bir görüntü oluşturarak son bulacak hastalıktır.
tırnak yiyenlere iştah açıcı resimler.

görsel

görsel

not: tiksinin diye koydum tedavi amaçlı.
Tirnaga bunun icin surulen ozel oje gibi bir sey varmis. Tirnaginizi her kemirisinizde aci etkisi yaratan...
acı oje ile bitirilebilir.
çok fena hastalık. pek ölümcül olduğu söylenemez ama. erkek kardeşimde var bundan, yavrucak 2 yaşından beri tırnağını kesmiyor. yavrucak dediğime bakmayın 14 yaşında öküz.
tıp dilinde "onikofaji" denilir. nevrotik yapılı kişilerde görülür.
Bir sonraki evresi tırnak kenarındaki etlerin yenmesiyle devam edecektir.
korkuyu ve heyecanı kolay yoldan bastırma yöntemi.
Genellikle psikolojik bir rahatsızlık olarak görülmektedir. Özellikle cocuk yaştaki kişilerin stres, mutsuzluk gibi tetikleyici olaylarla tırnak yemeye başladığı bilinmektedir. Bu gibi durumlarda kişiler mutlaka doktora başvurmalıdır.
yine o sapık freud amcamıza göre, oral dönemim yeterince doyurulmamasından kaynaklanan durumdur. (oral derken, malum tüm ergenler burda (bkz: oral dönem).)
insanların nasıl yakalandığını anlamadığım hastalık. abi bir kez deneyeyim dedim, ulan bir kere insanın canı acıyor. zaten tırnakların görüntüsünden bahsetmiyorum bile, parmaklar hobbit parmağı gibi görünmeye başlıyor. yapmayın etmeyin.
gördüğümde; "ayak parmaklarımı vereyim onları
da ye" demek istediğim insanlardır. darılmaca gücenmece yok, ben tırnak yerken bana
böyle dediler, terk ettim tırnak yeme alışkanlığımı,
yanımda yerseniz bende derim.
amına koduğumun hastalığıdır.

bagırsakta beliren kurtlar da cabasıdır.

15 yıldır yiyorum lan 15 dile kolay.
o tırnakları yedikten sonra bir rahatlama olur.
(bkz: dusuncelerden kurtulma istegi)
Tedavisi için uğraşmadığımdır. Az önce 2 şehit daha verdim mesela.
Nedensiz bir şekilde stress anında eller ağıza gider ve tırnaklar kemirilir ve yine anlaşılmaz bir şekilde stress azalır. her ne kadar stressi yok etsede ciddi bir rahatsızlık.
lisedeyken tırnaklarlarla beraber parmak kenarlarındaki etleri de yediğim hastalık.
Fakat yeme fiili çok doğru değildir bu durum için. Çünkü ısırılıp koparılan parçalar atılır yutulmaz.
Hala çok çok sıkıldığımda yahut tavla oynayan iki kişinin yanında üçüncü kişi olduğumda tırnaklarıma işkence ederim.

Fakat siz siz olun o kemirilmiş biçimsiz şekliyle bırakmayın tırnaklarınızı. Pişman olup dişlerinizle düzeltmeye kalkarken büyük bir parçayı canınız acıyarak sıyırabilirsiniz tırnaklarınızdan..
Yedikten sonra geride kalan kısmı tırnak çakısı ile düzeltin.
Ve her düzeltişinizde "artık tırnak yemeyeceğim " diye odaklayın kendinizi.
Bırakamadım bırakamıyorum ne doktorlar ne kulaktan duyma çareler hepsi yetersiz kaldı. 18 yıldır yiyorum artık yeter diyip bırakamıyorumda.
Kurtulmak için ne yapmalı ki acaba dediğim durumdur.
Uyuşturucu gibi bir şey. Bırakılmıyor.
Ne zaman elim dikkatimi çekse tırnaklarımı dibine kadar yediğimi farkederdim.
Ama diş teli taktırdığımdan beri yiyemiyorum, işin komiği bu bende psikolojik bunalım yapmaya başladı.
Tırnaklarımı yiyemesem bile elim sürekli ağzımda.

Not: acı oje bir işe yaramıyor hatta kahvaltıdaki bi menemen banma zevkimi bile engelliyordu. Önerilmez. Kullanmayınız.
Tırnak değil de tırnagın köşesindeki eti hiç bi şeye değişmem .