türkiye deki hemşeri yavşaklığı

dünyanın başka hiçbir ülkesinde olduğunu zannetmediğim yavşaklık halidir.

zannetmiyorum ki iki boston'lu los angles'da bir şekilde karşılaştıklarında, "boston'lu musun? bırak şimdi kimlerden?" gibi bir diyaloğa girsin.

bu, bir tek türkiye'de olur..aynı şehirdeyken birbirlerinin farkında bile olmayan ve olmayacak insanlar bir başka şehirde karşılaştıklarında, hemmmenn hemşeri dayanışmasına geçerler...diyelim ki bir yerde bir iş var ve sen, nitelik, donanım olarak çok daha uygunsun.. bu herifler anında organizisyonu kurup, sırf ve sadece bir zamanlar aynı ilde yaşamışlar diye, gider kendi hemşerisini işe soktururlar.

yani bir il sınırı tabelasının iki adım bu tarafında durup o ile aitsen başka muamele görürsün, tabelanın bu tarafındaysan " vaaay hemşerim" muamelesi görürsün...

önce insan olun insan...farazi sınırlar insanları insan yapmaz.o illerin arasındaki sınırları yine insanlar çizmişler..öğrenin bunu artık...kars il sınırından çıkıp, erzurum'a girdin diye daha iyi insan olmazsın....vicdan, merhamet, eğitim, karakter gibi özellikler insanın insan yapar.

çok doğru . mesela izmirde sadece mardinliler midyecilik yapar. urfalı diyarbakırlı yapamaz . neden ? yavşaklıktır.

(bkz: hemşerim memleket nire)

''bırak şimdi kimlerdensin?'' demese de ''get out!'' diyorlar. Bilirim.

bu yavşaklığın görüldüğü kişilerde "benim işimd görülsün de" pervasızlığı da vardır.

kültürle mültürle alakası yoktur...

tek sebep vardır..türkiye'deki inanılmaz göç...insanlar yeni geldiği topraklarda kendi illerinde daha önce gelmiş birilerinin yanında kendilerini daha güvende hissederler ve maddi yardımlaşma da had safhadadır...

tabii hemen palazlanıp,(özellikle erzurumlulular inanılmaz) biri bir yere girince alayını oraya sokar...

git belediyelere bak.

başınız sıkıştığında, çokça işe yaraması kesin olan zaaftır.

Pazartesi günü yanıma gelen y.l. öğrencisi.
sen sanat tarihinden gel, y.l. yapacağım de,
sonra utanmadan
hocam ben sizin oralı olduğunuzu bilmiyordum, hemşeri sayılırız de.
Ara sıra sıkışmış gençler geliyor. Köşeye en sıkışmış olanları artık eli yüzü iyice yırtmış oluyorlar.
Hocam siz aslen nerelisiniz diye soran bile oldu.
Mu kıtasına dayanıyor bizim aslımız. dedelerim piramit işçisi olarak asya kıtasına gurbete gitmişler, diyorum bende.

yanyana gelen iki kişinin dakikada memleket nere hemşerim diye muhabbete girmesi neticesinde gayet normal olan durum.
(bkz: bizi köylü)

(bkz: bir kaç gün kalıcam la hemşo)

Yöre ayırımı yapan insanların, birazda işleri görülsün diye başvurdukları yollardan biridir. Genelde işini yaptıracak olan diğeriyle aynı memleketten çıkar. Böyle 10 yerde doğmuş adamlar tanıyorum ben. Bana ilginç gelsede hala işe ayrıyor.

bizde bazı bölgelerin kendilerine has kültürlerinin olmasından kaynaklanan bir durumdur.bostonluların da trabzonlular gibi kendilerine has kişilik özellikleri olsaydı new yorklularda ya da mayamililerde olmayan o zaman onlarda da hemşehri muhabbeti olurdu.

hiç ecnebi diyaloğu görmeyenlerin ortaya attığı efsanedir, zira finlandiyalıların hemşehri muhabbeti yaptığına bizzat şahit oldum. ayrıca yavşaklık olarak adlandırmak da çok doğru değildir, zira karşılıklı bir ilişkidir. ama yine de

(bkz: hemşehri hemşehriyi gurbette sikermiş)

-nerelisin usta?
-adana...
-ooo, bende maraşlıyım hemşeri sayılırız.
-kusura bakma da nasıl oluyor?

(bkz: hemşerim esas memleket nire)

(bkz: nerelisin topraam)

kökeni ayrımcılığa dayanır.2 kişi bile olsak birşeyleri bulur böleriz biz emin olun.