türkiye de ki sinema sektörü neden zayıf

Çünkü sanata çok vakit ayırabilecek kadar gelişmiş bir toplum değiliz. Bu kadar vakti olanlar ya çok zengin ya da çok işsizdir. Ayrıca toplum olarak ta biraz fazla bir şekilde psikolojimiz bozuk.

yeni bir şeyler üretmeye dayalı her sektörde zayıf olduğumuzdan ileri gelen zayıflık. çünküsü, rekabet yok. çünküsü, kullanıcının iyi-kötü idare edeceğini bildiğin şeyi mükemmelleştirmeye çalışmanın gereği yok kabul ediliyor. bir işle uğraşıp efsaneleşmek, kült olmak, damga vurmak yerine 4-5 tane işle daha çok kar elde etmek mümkün. mümkünken ne gerek var uğraşmaya di mi, ortada çok çok daha iyisini yapıp piyasayı sallayacak biri yoksa.. halbuki okullarda falan bir iş yap ama çok iyi yap falan diye öğütlenir ama işin içine ekonomi kaygısı girince kim takar yalovayı, kaymakamını..

güzel bir soru. aslında türkiye'de fazlasıyla iyi fikirlere sahip insanlar olduğuna eminim. korkudan tut fantastik ve bilim-kurgu filmlerine kadar ilginç senaryolu filmler düşünülmüştür kesin. yoksa bu konularda çıkan ya da hiç çıkmamış olan filmleri düşünürsek insan inanamıyor yani. sürekli cinli ve dabbeli korku filmleri mesela. peki ya hiç girilmemiş olan bilim-kurgu filmlerine ne demeli? bu kadar yeteneksiz olamayız. bir şekilde o filmler düşünülüp maddi kaygılar veya benzeri sebeplerden ötürü yapılamamıştır kesin. yoksa bu konularda fikir olarak yoksun olduğumuzu düşünmüyorum ben. bunun dışında işin diğer ve daha ayrıntılı boyutlarını sektörle uzaktan veya yakından alakalı olan kişilere sormak lazım.

Türkiyede sinema sektörü diye bir sektör henüz yoktur. Sinema sektörü içinde binlerce tür film barındırır. Türkiyede tek tutan kulvar komedidir. Sebebi ise farklı tarzlara cürret eden senarist yönetmen ve özellikle oyuncu kıtlığıdır.

Bir haftada çekilen filmden ne hayır bekliyorsun ki. Romantik komedi diyorlar sürüyorlar piyasaya. Sonra bir de hasılatı topladıktan sonra film nasıldı diyip geriniyorlar ne bekliyorsun?

(bkz: ahmet uluçay)
(bkz: karpuz kabuğundan gemiler yapmak).

zamanında tiyatro oyunu oynatılır gibi film çekildiği ve bol bol hint melodramlarından esinlenip alıntılanıp hatta bizzat kullanılması sayesinde bir kısırdöngüye batmıştır da ondan.

Türkiye'de sinema sanat için değil ticaret için yapılıyor. Amaç koyduğun paranın mislini almak, bir çeşit kumar.

Çoğu filmin mesajı bile yok, birkaç küfür ile güldürebilirse ya da basit aşk hikayesi ile ağlatabilirse ne âlâ.

Bir filmde bile "hee demek o yüzden öyle" dediğimi hatırlamıyorum. Alayı aynı bok.

(bkz: arz talep)