bugün

tuna kiremitçi sıradan bir insandır. sinan okumuş ise süper kahramandır.
sinan okumus kelimelerle dans ederken, tuna kiremitçi iclal aydın ile dans etmeyi tercih eder.. bir süre sonra da eski karısıyla dans eder zaten..

--spoiler--
Gemiciler geceleri yönlerini bulmak için kutup yıldızına bakarlar, bilirsin... Sensizliğin ortasında ne yana gideceğimi düşünürken ben ve bulamazken çıkış yolunu, gökyüzüne bakıyorum... Karanlık! Bana yol gösterecek ne bir kutup yıldızı var ne de başka bir şey... Önceleri her yanım senle doluydu... Sağıma bakardım sen, soluma bakardım yine sen... Bırakmazdın beni... Şimdiyse kopkuyu bir sessizlik... Senli günler yok artık! Sağıma bakıyorum yalnızlık, soluma bakıyorum yalnızlık...
--spoiler--

haa unutmadan, sinan okumus'un gamzeleri yoktur.. sırf bu yüzden göz ardı edildiğini düşünmekteyim zaten..
--spoiler--
ne zaman yasak ettiler şiir kurmayı bana
ve ne zaman ki ben anlamamışım
girdi bu zehir canıma
can kesilmez, atılmaz kesilip, bıçaklar körlenmiş
söyle de bir kez ne yapayım şimdi
ilk sağ ayağımı mı giyeyim her kapı çıkışında ayağıma
dişlerimi fırçalamadan uyumayayım mı
--spoiler--

--spoiler--
kahpece böyle (bak yine geldi terbiyesizlik) bırakılmak
ve dahi yavşakça ölmek lazım değil
eller ne zaman nasır bağlarsa o zaman bırakmak
gerek kaelmi gerek defteri gerek düşleri
suskun kelimeler arasında potansiyeli yüksek
bağırabilme potansiyeli yüksek
kelimeler keşfetmek lazım bonservisi elinde
ama bulamayınca birden öyle, yazamayınca
kalakalmak evet, buldum şimdi ben
--spoiler--

bu satırları yazmıs birine yapılmış en büyük haksızlıktır tuna kiremitçiyle karşılaştırılmak.
sinan okumuş enseye çizgi çektirir, tuna kiremitçi natural ense sever.