bugün

lise yıllarında yazar olup, yok öss senesiydi yok şuydu buydu derken istemeden sözlükten biraz uzaklaşmak ve sonra yeniden dönüş yaptığında eski entrylerini yüzünde biraz hüzünlü bir gülümsemeyle yaptığın okuma eylemidir. o yıllarda ki arkadaşlıkları, nelere güldüğünü hatırlarsın, o yıllardaki sevgilin gelir gözünün önüne. ama bu sefer dostça sanki, çocukluk anısı gibi bakarsın. biraz hüzünlenir biraz mutlu olursun.
(bkz: bir zamanlar liseli olduğun gerçeği)
aynaya bakarken fark edemedeğimiz ya da kabullenemediğimiz büyümüş, hatta çok büyümüş olduğumuz gerçeğini yüzümüze tokat gibi vuran olaylar silsilesi.

bide yazdıklarınızı okurken yüzünüzde beliren o ekşi ifadeyi başka yerde bulamazsınız kolay kolay.

dört senede bir gelip kendime eziyet ederim niyeyse evet.
sık sık "ulan ne mal adammışım bee" demenize yol açacak acıklı eylem. Elimden geldiğince bakmamaya çalışıyorum.
içim rahat. sadece fazla kafa yormuşum bikaç entryde. değmezsiniz piçler.
nostalji yapmaktır.
Akıl yaşta değil baştadır ama aklı başa yaş getirir deyip ben bunları yazmıştım deyip kendimize eksi vereceğimiz durumdur.
Aferim bana o yıllarda da güzel yazıyormuşum demeye sebeptir.