sözlük yazarlarının moralini bozan şeyler

En sevdiğim ayakkabım çalındı. Hangi şerefsiz aldıysa allah belasını. Kaç saattir ağlıyorum ya. Fiyatı da 400 civarıydı. Hayır çaldığı yerde bir sürü ayakkabı vardı neden o. Salak köpek it.

sevecek kimseyi bulamıyorum. beni sevecek kimseyi de bulamıyorum. bu durum moralimi bozarken bir de "bu malın bile sevgilisi var lan" diyorum sık sık.

Güne satış ile başlayıp ardından o satışın kablo görüntüsü yüzünden iptal olması moralimi aşırı bozdu açıkçası. Gelde verimli çalış.

Pazartesi sınavların başlaması.
(bkz: yarrak afedersin)

allaha aslında inanmıyor oluşum hatta var ise bile samimi söylüyorum ondan bir açıklama bekliyor oluşum.

belki de içten içe onun var olmasını ve bütün bu olanların bir anlamı olmasını istiyor oluşum canımı sıkıyor.

hatta bu kadar adaletsizlik varken var olmama lüksü yok gibi geliyor , varsa da kötü , yoksa da kötü.

ergen gibi yazdık ama ne bileyim işte..

(bkz: Almanca)

Evet, derse gitmeyip şimdi onun ceremesini çekiyorum.

gelecek tepki umrumda değil, evet klişe ama (bkz: yalnızlık)

(bkz: finaller)

annemle babamın yılllllllllllllardır bitmek bilmeyen kavga ve eve verdiği huzursuz hava.. gençliğim çürüdü... çocukluğumu yaşayamadım... mutsuz bi evliliğiniz varsa çocuk yapmayın.

Kpss. Evet 2 ve 9 gün sonra 2 tane hem de.

karnımın guruldaması. ama öyle gurr deyip de geçen cinsten değil, ritm tutan, şarkılar söyleyen, susmak bilmeyen, açlık tokluk fark etmeyen o lanet guruldaması.

mustafa topaloğlu.

sevdiğimden mesaj alamamak.

(bkz: başlıkları alt alta okumak)

görsel

ilgileniyomuş gibi yapılıp aslında tam tersinin olması. Ya da bana öyle gelmesi.

Büte kalacak olma ihtimali.

Gelmeyen uyku.

kimsede gelecek kaygisi yazmamis
can ve mal guvenligi yazmamis

olum acaba herkes abd,kanada,norvec.te mi yasiyor?

ne kadar saçma yaşıyoruz yaa bomboş bi şekilde. on saattir mesaj atıyorum mesela mübarek adam cevap vermedi bi türlü.

Elektrik kesildi.

Bugün arkadaslardan biri bana 'senin bi insanı savunabilecegini düsünmüyorum' dedi. Sinirlendim ama hakli oldugunu da kabullendim. Zaten okula baglayan nedenlerim yok denecek kadar az. Bi de herkese yagcilik yapan insanlarin bana karsi bu kadar durust olusu. Ulan keske cahil kalsaydim da bu kadar zottirik insanla tanismasaydim diyorum. Su icimdekileri iyi niyetimden bu kadar disa vurmayisimdan sanirim. ilk durusmama da gelmeyi cok istiyomus. Savunamam ya da rezil olurum ulan sana ne tek derdin bu mu oldu ha? Neyse Bunu bi yere yazmaliydim sadece. insanlar hep qaqa. Bb

Babamın gereksiz evladı.

aslında somut olarak bir şey yok.

ancak durduk yere dertliyim sözlük. neden bilmiyorum.
hani yalnız değilsindir ama yalnız hissedersin bazen. işte öyle hissediyorum. öylesine kederli.

hani her şey tastamam olurken ufacık bir şeyin eksikliği gözüne çarpar. ve o saatten sonra o tastamam olan şey seni mutlu etmez. kafan o ufacık eksiklikten uzaklaşamaz. girdaba düşercesine çeker kendine umutsuzluk.

neyse sözlük anlamsız üzüntüme paragraflar yazıp belki 3-5 iyi niyetli yazarın başını şişirme niyetinde değilim.

kendi sebepsiz moral bozukluğuma çekiliyorum.

Yoksayılmak.

Bir şekilde içinde olduğunuz grup;sizi ortak paydada birleştiren topluluk tarafından olanını kastediyorum.
Şöyle ki 17-18 kişilik bir araştırma grubuyuz.Hoca başına min tek, max 2 kişilik tez öğrencileri bir profesörün çatısı altında.Tabi o hocalar da baştaki profesörün öğrencileriymiş zamanında.
Durum böyleyken,çarşamba hocamın doğum günüydü.

Gruptaki kızlardan biri ile iletişime geçtim öncesinde.Hocanın doğum günü ile ilgili napılacağı konuşuldu mu,konuşuldu ise üzerime düşeni yapabileceğimi söyledim. Daha karar verilmediğini, bana haber edeceğini söyledi.
Kişi başı şu kadar toplayacağız denilince perşembe parayı vermek üzere kızlardan birine yazdım. O kişi okulda olmadığını ve birinin okulda ders çalıştığını söyleyerek ona yönlendirdi.Giderken yolda başka bir kızla karşılaştım ilkinden habersiz o da beni aynı kıza yönlendirdi.
Üzerine kıza yazdım görmedi,aradım açmadı.10 dk sonra döndü ve okula gelemedim cnm, bekleme beni dedi.
O an bozuldum.Böyle bir yalana ne gerek vardı?Ben insanların yakasına yapışan,darlayan bir tip de değildim ki parayı verecektim sadece.Kimseyi tutmazdım.
Herneyse kıza sonra halleşiriz dedim ve okuldan çıktım.

Bu arada cuma kutlanacağı söylendi.O yüzden perşembe parayı vermeye çalışıyorum.
Bugün sabah erkenden kalktım ilk yazdığım arkadaşa yazdım ki son olaydan sonra bana yalan söyleyen kişiyle muhatap olmak istemedim.
Kız 1.5 saat sonra döndü ki ben de kek gibi bekliyorum.Yazmayı unuttuğunu söyledi.Ki onun samimiyetine inanıyorum.
O arkadaş bugün de okulda olmadığını, detay bilmediğini ama 11 de kutlanacağını söyleyince başımdan kaynar sular döküldü.Çünkü evim uzak ve ben 10.30 da çıktım evden yetişmem mümkün değildi.
2 gündür okulda olmayan arkadaşımın bile her şeyden haberi varken önceden söylememe,ilgilenmeme ve benim tez hocam olmasına rağmen bir kişi bile beni insan yerine koyup haber vermedi be sözlük.O an çok sinirlerim bozuldu.Deri ceketimi almadan çıkmıştım evden akbilimin cebimde yani evde kaldığını farkedince yoldan döndüm.
Evde olan arkadaşa sitem ettim ayıp ettiler vs diye.O da üzüldü.Gel yine ben de öğleden sonra geleceğim dedi ama acayip alındım.
Nasıl desem değişik bir duygu.Utançla yok olmak arasında bir duygu.Anlam veremedim sadece çok üzüldüm.
Kendimi sahile attım hem yürüyüp hem ağladım.Liseden bir arkadaşımı aradım anca ona içimi dökebildim.

içime bir yumruk oturmuş gibi.Kendimi çok değersiz,önemsiz,etkisiz eleman gibi hissediyorum.

Yapı olarak çekingenim.Lütfen bunu özellikle yapı olarak çok girişken olmayan,gururlu,hassas insanlara yapmayın.Psikolojik terör desem yeridir.Tahmin edemeyeceğiniz kadar daha da içine kapanıyor o insan sonra.

Bu arada ne hikmetse bana yalan söyleyen kız aradı diğer arkadaşla konuştuktan sonra ve saat 11 buçukta; "bebeğim aceleye geldi sana diyemedim şu sınıftayız hocalar da gelmedi okuldaysan gel" dedi.

Ne diyeyim ki ben şimdi.Okulda değilim,sağol demekle yetindim.

Olaydan geriye sosyal medyada bol hashtagli fotolar kaldı.Ben varım yokum kimin umrunda.
O kadar aceleye gelmiş ki ayrıca herkes pasta börek yapıp getirmiş resimlerden gördüğüm.

Dayanamadım hocama yazdım;bir iletişimsizlik oldu, bana çok geç haber verildi katılamadım,umarım kırılmadınız.Tekrar iyi ki varsınız diye.

Hoca da; "aşkolsun, teşekkür ederim her şey için senle de kutlarız" yazmış.Tatlılıktan ölmese iyi.

Demem o ki kimseyi bilerek veya bilmeyerek yoksaymayın.Geriye dönüşü olmayan bir hasar.Radyasyon gibi bir şey. Bir kere maruz kaldı mı insan paranoyak,mutsuz,uyumsuz,yalnız oluyor daha da..

Anın durumu olarak tabi ki ders çalışmak, finaller ölsün istiyorum sanırım. *