sözlük yazarlarının itirafları

yaptıklarımın sorumluluklarını almak istemiyorum. benim yaptıklarımın sorumluluğunu da başkaları alsın ben de yanıma kar kalmış şekilde durayım diyorum. çok iyi bence.

Sanki tanıdığım herkes balona benziyor. Çoğu yakınım artık adeta "bir zamanlar sevdiğim biri".

insanların düşüncesizlikleri, bencillikleri, basitlikleri vs. Herkes o kadar benzer, o kadar aynı ki...

Herkesten soğumuş gibiyim, ne kendileri ne de sözleri, yaptıkları ve düşünceleri ilgimi çekmiyor. işin enteresan tarafıysa hiç olmadığım kadar insan içindeyken bunları hissetmem.

Artık basit mutlulukları kullanamıyorum galiba; hatta çoğu zaman tadamıyorum bile. Yitirdiğime en üzüldüğüm şey de bu. insanların bende doğurduğu en yoğun duygular can sıkıntısı, sinir, öfke ve maalesef bunlara eşlik eden bir tahammül etme hâli.

Bazen tek bir insanın sana güvenmesi, inanması, yanında olması sana tüm dünyaya karşı çıkabilecek gücü verir.
Böyle kimsen olmadığında kendini yalnız başına da güçlü olabileceğine inandırmaya çalışırsın.
Yeterince uzun süre rol yaparsam zamanla buna inanabilirim.

Arkada sezen aksudan son bakış çalarken ben eski fotoğraflarıma bakıp ağlıyorum. Çok özlüyorum eski beni.

Hande yener dinleyerek matematik çalışıyorum. Kulaklıkla dinleyince utanmıyorum.

Edit: beni bile aşktan soğuttun diyor hande ablaaaa, çok haklı.

Sonunda sıcağa kavuştum sözlük. Petekteki sorunu hallettirdim artık odam sıcak ve titremiyorum. Gerçi soğuk da olsa bu gece içimi ısıtan biriyle konuştuğumdan pek hissetmezdim o soğuğu ama neyse konumuz bu değil.
Bu akşam peste sürekli real madridle oynayan, daha doğrusu o takımdan başka bir takımla beni yenemeyen arkadaşı manitasının yanında 11-0 yendim ve real madrid lanetini bozdum. Bilirsiniz bizim için pes demek namus demektir. Hele birinin yanında böyle bir hezimete uğramak büyük utanç kaynağıdır. Ben şahsen manitanın yanında peste 11 gol yiyeceğime gider 11 kişiden dayak yerim daha iyi. Hiç değilse kalabalıklardı derim o kadar utanmam yani. Normalde çok sevdiğim bir çocuk ama kaç gündür depresif halimden faydalanarak beni yeniyordu artık buna bir dur deme vakti gelmişti. Şansına da kıza ben bunu hep yeniyorum yaa diye hava bastığı ana denk geldi. Yine depresif, asi ve iflah olmaz bir serseriyim ama ne durumda olursam olayım bu oyunda her zaman kazanmak istiyorum.

Gençler öncelikle bu başlığa daha önce, bu ne lan içimi kararttınız amk bütün entiriler dert dolu gibisinden Bi cümle yazmıştım. Uzun zamandır her sey yolunda olduğundan azcık taşşak geçmiş olabilirim. Tamam belki yanlış yapmış da olabilirim ama sizdeki de nasıl bir ibnelikmiş. Ne biçim beddua ettiniz lan?
Hani kötü bir şey olmaya başladığında hepsi üst üste gelir ya, Hah işte o siktiğimin dönemindeyim bu ara. Hiç mi bir şey yolunda gitmez lan.. Kime ne kötülük bilmiyorum ki.

Edit: sabahın köründe hem kırmızıda geçip, hem bana el kol yapan o ibneyi yakalayıp dövemedim. Ah işte yakalayabilseydim Bi stres atardım. Belki dayak da yiyebilirdim ama olsun.

Kendime yenilmekten dahası kaybetmekten korkmadım..

Ama yaşamaktan usandım,
Şu aptal kalbimin paramparça kalmasından..

Doğru veya haklı olmak değildi söylediklerim, söyleyemediklerim.. .

Tanımayı istemekti sadece seni
gözlerine bakarken, ölen hayallerimde..

Yaralarına merhem olmaktı belki de isteğim sözlerimle dahası elinden tutmayı ve hiç bırakmamayı dilediğimde..

Zindan ama bu duygular içimde,
Ne şimdi ne de gelecekte dediğinden beri her gün, her gece, her hece..

Özge..

Seni unutmamak için ne kadar çok savaş verdim bir bilsen. Kaç kişi yıkmaya çalıştı. izin vermedim. izin verirsem eger senden baska sevecegim kimse kalmaz bu dünyada. inan bana ilk gün gibi her şey..

insanlar için kendimi çok kırdım. Çok kez ağladım. Onlar şimdi mutlular ben ise bir bataklıkta çırpınıyorum.

Bir gün kesinlikle herkesin önünde çılgınlar gibi dans edebileceğim bir organizasyonun içinde olmak istiyorum. Para için değil he gerekirse ben para vericem giyinicem abi bir çizgi film kahramanı kostümünü yolun ortasında ya da avmde açılış yapan bir mekanın önünde akşama kadar insanların bakışlarına aldırmadan göbek atıcam. internete düşsem bile(ki kesin düşerim kafamda çok çılgın figürler var) yüzüm gözükmüyor, kimliğim belli değil videomu yıllarca canım sıkıldıkça açar izler izler gülerim.

kafayı yedim geçen hafta.

24 yasındayım son bir senedir ailemin yanındayım. geçenlerde cips yemem, soda içmem babam tarafından yasaklandı. 9dan sonra eve gelmem 5ten sonra evden çıkmam yasak. kış geldiği icin arabayı yalnız kullanmam yasak. kimyasal içerdigi icin ruj ve oje de gecen ay yasaklanmıştı. kızıl saç rengini annem kısa sacı dedem yasakladı.

yorgunluktan bedenim sızlıyor, zihnimi toparlayamıyorum ama yine de gözüme uyku girmiyor. ömrümün geri kalanı özlemden kıvranmakla geçecek gibi. bir kere daha sesini duyabilsem bir kere daha sarılabilsem.. ben daha küçüğüm baba neredesin?

Az eveli bir eldümen örüp bitirdim. Barnaksız eldümen candır. Barnaklara özgürlük verirkene cep tilifonunu düşürmeden dutabülüsünüz. Muşmula bana bakıpduru zabaa çıkcem mi yoksa az sonra mide asidinin gobeene düşcem mi deyu gara gara düşünerekden. Kokusu hoş geliyor bi yandan da uyku basdurdu bilemedim. Neyse gaşdım. iyi uykular, sıcak huzurlu yataklar.

Kendi sefaletimin bir kez daha farkına varmış bulunmaktayım. Güzel bir haber aldım bugün, güzel olmasının sebebi ailemle kalabilecek olmam. işi güzel yapan tek kısım bu. Başkaları seviniyor,başkalarının seviniyor olmasına seviniyorum. Beni O'ndan ayırma tanrım. Amin.

Gene Teoman dinlemeye basladim, sen nasil bir aci cektin ne günah işledin.

gündüz düşleri, sardunyalar arasinda, martilar bu parçalar samimiyetsiz duygu ve düşüncelerle var edilmezler.

gündüz düşleri ah ne dinlerdim... telefonundan resmini acar, yatagin kenarında sana bakarken arka planda gündüz düşlerini dinlerken sana kavuştuğumu hayal ederek uyurdum yada galiba uyuyakalirdim...

kapılar açılsa da şaha gitsek artık.

Buraya yazsam sözlük tarihi yeniden yazılır. Neyse ben birşey demiyorum.

On dakika önce yine bütün keyfim kaçtı. Tıraşımı oldum, sıcak bir duşa girdim ve bornozumla birlikte odama girdim. ışığı bir açtım kıyafetlerimin olduğu dolabın tam dibinde kocaman bir hamamböceği var. Beni gördü ve hızlıca yatağımın altına gitti. Ama nasıl büyük yani korkmayan kişi bile bi irrite olur tiksinir sözlük avuç içine yakındı boyutu, uzun antenleri ve bacakları vardı. Benim de bu hayattaki tek korkum o amk böceği. Evet bunu ilk defa sizinle paylaşıyorum. En baba korku-gerilim filmlerini, envai çeşit paranormal olay ve hikayeyi oturur tek başıma hiç korkmadan izler ve dinlerim. Kolay kolay hiçbir şeyden, yılan dahil hiçbir hayvandan korkmam ama bu böceği görünce donup kalıyorum böyle her yerim kasılıyor, sonra vücudumda bir karıncalaşma oluyor. bu böcekten korkmamın sebebi baya eskilere dayanır.

3-4 yaşlarındayken daha tuvalet eğitimimi yeni aldığım, bezlenmeyi bıraktığım dönemlerimdeyim. Gece tuvalete kalktım ayağıma fazlasıyla büyük gelen sarı tuvalet terliğinin solundakini giyindim, sağ taraftaki biraz yamuktu onu da ayağımla düzeltip içine ayağımı bir soktum ve vıcık diye bir ses duydum. Ama tuvalette yankı yapacak derecede bir vıcık sesiydi o. Çok pis huylanmaya başladım ayağımın altında neredeyse ayağım kadar bir şey vardı. Neyse ayağımı bir kaldırdım o gördüğüm manzaranın iğrençliği karşısında evdeki herkesi ayağa kaldıracak bir çığlık attım. Sonrası malum annem oyy kıyamam git yat uyu geçti vs. Babam amk bi böcek için mi bu kadar tantana siktir git yat dedi. Anlatamam sözlük daha el kadarkenden beri zaten korkardım hep anlatırlardı bu böcek kulağa kaçıyormuş sonra kulakta yumurtlayıp baya içinde çoğalıyormuş falan. Yalan doğru bilmem ama böyle hikayeler duyduğumdan beri korkardım ama o gece kocaman bir tanesini çıplak ayakla ezince o sıradan korku bir fobiye döndü.
Şimdi sıcacık odamı bıraktım ve oturma odasındaki ufacık koltukta iki büklüm yatıyorum. Yarın ilk işim bir böcek tableti almak ve evin her köşesine koymak. Ananı sikeyim hayat durup dururken yine bana masraf çıkardın.

açıkçası bir yazar var ve son 2 haftadır bunun kim olduğunu nasıl biri olduğunu yaşamını yani kendisini çok merek ediyorum yaklaşık 1 haftadır bu merakım iyice arttı sürekli onu düşünür haldeyim genelde yani son 1 haftadır daha çok geceleri onu düşünüyorum uyuyamıyorum bu duygular bu his bu merek neden sebebi ne çözemedim anlayamadım bu yüzden 2 haftadır sözlükten uzak kalmaya çalışıyorum ama bu his ve duyu gittikçe artıyor bitmiyor bunlar bana yabancı hisler sırf uzak durmak için çaylak yiyorum ama yok merek ve bu his hiç geçmiyor.

Şimdi yaşadığın şehrin hava durumuna baktım, çok soğuk hava , umarım üşümüyosundur, ısınabiliyosundur. Keşke sobayı aldaydık sana.
Düşünmekten alamıyorum kendimi.
Sensizliği yaşamayı öğrenemedim hala, alışmaya çalışıyorum ama çok zor. Senden önce nasıl bir hayatım vardı bilmiyorum açıkçası. Ama alışıcam buna da. Öğrenicem sensizliği de...

helö, eğer kara kaplı bir defterim olsaydı bugünü o deftere büyük puntolarla yazardım.
çok uzun zamandır, çok çok uzun zamandır sinirden ağlamaklı olmamıştım... bugüne kadar. atom fiziğine de lanet olsun deyip her şeyi bırakma noktasına hiç gelmemiştim. sakin kalan değil de deliren taraf olmamıştım. gün itibari içimde kalmış olan bir zerre idealizm'i de bugün kurban verdim.

bundan sonra akademiye de, bu ülkede gelişecek bilime de, bilim adamına da... sevgiler. *

Hava buz gibi soğuk, inceden yağmur yağıyor, yarın dersim var ve tüm bunlara rağmen bu acı beni sokakta içmeye itti sözlük. Yaklaşık 3 saat yürüdüm, ıslandım ve ağladım. Ağlamalarım hıçkırıktan, sadece ufak göz yaşlarına dönene kadar şehirde hafif içkili yürüdüm. Bu acı beni bir sokak başında saatlerce ağlattı.

son 1 yıldır tatsızım. okuduklarımız, gördüklerimiz, ülkenin hali, insani ilişkilerin bozulması, otu boku kafama takan bir tip olmam tabi ki etken ama bu geçmiyor. çıkıp yürüyorum, geziyorum, kendime kitaplar alıp okuyorum, hep diyalogda olduğum, küçük ama süper bir ailem, arkadaşlarım var ancak ruh halim düzelmiyor. mutlu olamıyorum.

(bkz: eksik bir şey mi var hayatımda)