bugün

Unutamadım henüz, her ne kadar "aha unuttum, oo aklıma bile gelmedi" desem de kendimi kandırıyorum sözlük. Hayır yani sevgi de kalmadı , nasıl bir malmış onu da gördüm hatta şükrettim iyi ki yok artık diye. Ne yazık ki kafadan tamamen atmayı başaramadım. Olayı çözdüm ama bak, benim naif yüreğim o kadar emeğin boşa gittiğine üzülüyor. Yoksa kız falan değil mesele...inşallah yani.

Bir de şu var, malum şahsı ne zaman rüyamda görsem sabah bana mesaj atmış oluyor, bu nasıl teknoloji ? 2 gündür benimle ilgili kabus gördüğünü, iyi olup olmadığımı sordu. Ardından pişman olduğuna dair 1-2 itiraf... hayret vallahi, 5 aydır kimin herşeyi mahvettiğini tartışıyoruz. Sonunda kabullendi hatalarını. Kurtarmak imkansızdı. ikimiz de biliyorduk. Sonda biraz anılardan bahsedip güldük buruk buruk. Mesajlaşmayı bile özlemişim.

Neyse aşk hayatını ziktiğimin tembeli, 3 ay var sınava kalk siktirgit çalış.
Aşık olduğum biri vardı. Bunun çok güzel resim çizdiğini öğrendim. Ama hiç bi zaman benim resmimi çizmedi. Bunu belirttiğim halde yapmadı. Mesela hayatta galiba en çok zoruma giden şey buydu.
girilmiş entrylerden anladığım kadarıyla daha çok"ya uff snn be slk" diyen yazarların olduğu başlık.
Ben bir liseliyim ve başlıkları trollemek çok hoşuma gidiyor.
romantikli anlar yaşamaya, sevmeye sevilmeye ihtiyacım var.
kendime salata yapıp sabahlara kadar film izlemeyi özledim. canımın istediğini mutfağa geçip yapmayı özledim. bunlar benim için lüks artık. her şey çok çabuk değişti. evimi çok özledim. ama evim neresi onu bile bilmiyorum artık. sagol baba. aklına bile gelmiyorum değil mi? senin bir kızın var buralarda. ama sen hala kendini düşünüyorsun değil mi?
arkadaşımın kardeşinden hoşlanıyorum. ama bunda kız kardeşinin ''gerzek abi'' dememeye özen göstermesi de var. neden durduk yere abiyi törpüleyip kafa karıştırıyosunki.
sunum hazırlarken sayfaya bir bilgisayar mouse fotoğrafı koymamız gerekti.
arkadaş google da fare yazdı.
ve aşağıdaki fotoğraf çıktı karşısına.
o da çığlığı bastı.
görsel
Çok sıkıldım lan.
buraya yazacak kadar sıkıldım şu an. Ders çalışmam gerekiyor, ütü yapmam gerekiyor, ojelerimi silip yenisini sürmem filan gerekiyor.
Kötü bir gün de geçirmedim aslında. Sadece çok yalnızım. Erkek arkadaşım bi arkadaşıyla takılıp beni görmezden geliyor. Oda arkadaşım hangi cehennemde onu da bilmiyorum, cevap yazmadı gitti.
Belli bir şey yapmak istemiyorum aslında, birisi gelsin geyik yapalım istiyorum. Oyun oynamayı bırakalı bir seneyi geçti, Dizi izlemeyi de çok azalttım, okuduğum kitap da aşırı sardığı için getirmedim yurda. Ders çalışmama engel olur diye. Mallığa bakar mısın ya. Ders mi çalışıyorum? Yoo. Yapacak bir şeyim yok yani şu an.
Geçen hafta iki farklı kişiden tesadüfen öğrendim ki, benim çekingenlik yapıp amfide 9gag açıp yalnız olduğum gerçeğini itelememi insanlar "cool'luk" olarak algılıyormuş. Yani yüzde elli-elli gibi sanırım, ama cidden artık bıktım bu durumdan.
Eskiden de böyle hissettiğim olurdu. Omegle olsun connected2me olsun, bir yerden tanımadığım biriyle konuşur, sonra onunla konusmaktan sıkılırdım, veya birileri hemen yazmaya başlardı ve yalnızlığım o gerizekalı muhabbetin yanında çekici görünürdü.
Ama gerçekten aşırı sıkıldım artık ve salak chat sitelerine en son ne zaman girdim hatırlamıyorum bile.
Bir de eskiden lastfm'den birisi eklerdi, bi mesaj atardı ve mesajda sadece bir link olurdu mesela. Tıklar ve o şarkıyı dinlerdim ve o şarkı bana o zamanları hatırlatırdı sonradan. Kimsin nesin diye sormadan, tek kelime etmeden aylarca süren diyaloglar kurardık. Şimdi öyle bir şey de yok. Yani bir iki kişi var öyle ama, artık tanıyor gibi hissediyorum zaten onları.
Kimsin nesin diye sormak istemiyorum. Siyasi görüşüyle, diniyle, dinlediği müzikle veya star wars için heyecanlı olup olmamasıyla ilgilenmiyorum. Sadece şu gerizekalı yurt odasına gelsin birisi, birkaç çeşit kahvem var işte onlardan birini yapayım ona. Anneannemin yaptığı elmalı kurabiyeden vereyim. Konuşalım öyle.
Yeni arkadaşlar edinmek için çok mu büyüdük sözlük?
Bunca yil yalniz yasadim hic gercek bisey yasamadim sanaldan yalanci anon kisilerle mesajlastim artik ben de gercek seyler yasamak istiyorum yalniz basina banklarda oturup tek basima usumekten bunaldim.
Ben çok kolay unutuyorum. Bunun benim geriliğim olduğunu düşünüyordum ama B12 vitamin eksikliği ve stres unutkanliği arttırıyor. Küstügüm insanla neden küstügümü unutuyorum. O yüzden kin tutma oranim yüzde birlerde.
Odama yatmaya geldim. geldim ki ne adim atacak ne oturacak yer var. heryer kiyafet kitap vs. dusundum, daha odami topluyamazken nasil eve hakim olcam hepsini gectim daha kendime sahip cikamazken cocuga filan nasil bakcam. dusunurken bi geldiler su an ustume.
Ben artık birşeylerin üstesinden gelemiyorum, onlar benim üstüme üstüme geliyor.
Bazen sadece usuleten iyiyim dediğim gerçeği. Uzun süreli ilişki, belki de hayatımı birleştireceğim birini aradığım için dalga geçildiğim gerçeği. Güvendiğim insanlardan kazık yediğim gerçeği. Yoruldum hocam. Gerçekten yoruldum.
Dayanamıyorum.
bir kerede bir günün sonunu şöyle nasıl diyeyim kafam rahat bir şekilde böyle işte düşünecek bir şeyim yokmuş gibi bitirmek istiyorum
ulan, 4 yıllık oda arkadaşım 1 yıllık sevgiliyse 2 yıldır arkamdan konuşuyormuş la.
onca sene yüzüme nasıl baktı diye düşünmüyorum çünkü bunları bildiğim halde bilmiyor gibi yaparak ben de bir iki yüzlüyü oynuyorum
neyse ya, hepsinin anasını sikeyim ben orospu çocukları
nickimi değiştirme kararı aldım neden bilmiyorum moralim çok bozuk
karı kız meselesi bitti, her şey rayına oturdu derken, dostlarım var lan benim diye sevgi dolu pıtırcık pıtırcık gezerken bunları öğrenmek cidden koydu ya
neyse (bkz: amlarına koyayım ben onların çok ayıp ediyorlar)
ayıp tabi abi, ayıp yani
bunun ilk vukuatı da değil zaten
neyse zaten ne bok olduğunu biliyordum daha iyi oldu
evet
dolmuşum yine
daha yüzde 5 inin tükürdüm buraya
daha çok var aslında
çişim geldi
banyo yapmam gerek
iyice pis biri oldum zaten, yemek de yemiyorum, uyumuyorum da
geçenlerde otururken uyuyakalmışım
videoya falan almışlar
pilim bitmiş la
çürüdüm la ben, cidden
neyse ya
hep neyse diyelim de mi?
bizler, ''neyse'' ye sığdırılmış insanlar, sadece neyse demeyi biliriz zaten
arada gelir yazarız
söveriz
dinleriz
uyuruz
sonra hiçbir bok olmamış gibi yine aynı saatte uyanır, yemek yer ve ''günaydın'' deriz
kader...
unutulmak koyuyormuş bir de
bugün yine onu anladım
ama siktir çekmeyi de bilmek gerek şimdi
neyse işte ya
neysenin amına koyayım zaten
evet
başka
başka bir şey kalmadı ya
üşendim başlasam bitecek gibi de durmuyor zaten
neyse iyi geceler
bir kızın ayağını saatlerce öpüp yalamak istiyorum sözlük. uzun zaman oldu yapmayalı. ne güzel giderdi şimdi.
Procrastonation'in allahini yapiyorum. Aliskanlik haline geldi , vazgecemiyorum. Her defasinda pisman oluyorum ama yine de yapiyorum. Lanet gelsin.
Kimileri birinden hoşlanır, sevgili olur ve oyle tanımayı seçer. Ben iyice tanıdıktan sonra sevgili olunması taraftarıyım. Tanımaya çalıştığın insan umutlanınca, seninle sevgili olmak isteyince ama sen istemeyince napılır? Sanırım bunu halletmeyi başaramıyorum. Ya bi' insan sevgili olacağı insanı nasıl seçer? Neden o olmalı? Onun için neden sen olmalısın? Yoksa bu iş düşünme işi değil mi? Kafam hiç bu kadar karışmamıştı. Bu işler nasıl yürür bilmiyorum galiba.
hayata tutunamıyorum. büyük bir bezginlik ve hevessizlik var. spora yazılıp gitmiyorum, sigarayı kırıp sonra gece paşa paşa benzinliğe yeni paket almaya gidiyorum. sabah öğününde neredeyse yemiyorum ama öğlen 3 öğünlük yiyorum. başladığım işi bir türlü bitiremiyorum. her şey beni sıkıyor. okuduğum kitaplar yarım kalıyor, filmleri bir kısmında kapatıyorum. enstrümanda birkaç sevdiğim parçayı öğrenip sonra bir kenara bırakıyorum. her şeyden biraz anlarım ama hiçbir şeyden tam anladığım söylenemez. hiçbir şey o kadar ilgimi çekmiyor. neden çekmiyor? çünkü her şey beni boğuyor artık, tatsız.

bir heves başlıyor ama artık hevesim kalmamış hiçbir şeye. heyecanımı kaybetmişim. hayat çok uzun, çok zahmetli ve karşılığında hiçbir şey yok. değecek bir şey göremiyorum. acı yoksa kazanç da yok evet. değişim kolay olmuyor. aslında en derinlerde beni bugünden çok daha berbat olan bir hayatın beklediğini biliyorum. ve evet, ölüm bir teselli olacak. hiç ölemeseydim asıl problem o zaman başlardı.

groundhog day'deki gibi düşünsene.
Etegimdeki son tasi da doktum. Bundan sonrasi hayirlisi bakalim..
Su an guneydogu yonundeki en parlak yildizi seyrediyorum. acaba yeryuzunde benden baska o noktada birlestiklerimiz var midir ?
Ahh insanlar ne kadar muhtesem ! ne kadar iyi ! ne kadar bilmis ! ne kadar temiz ! ne kadar namuslu !

bi biziz kotusu, cirkini, namussuzu..

kinadigini yasarsin mevzuuna gore hareket etseler keske azicik birileri.
O kadar üşengecim ki dişlerimi fırçalama ya gitmek için çişimin gelmesini bekliyorum... Şimdi Ne gereği var, kalkıp gideceksin lavaboya kadar, dişlerini fırçalayıp döndüğünde çişin gelicek, sonra kalkıcaksın 10 metre yürüye...