sözlük yazarlarının itirafları

ulan şu an 3 yer den leyla ile mecnun un sesi geliyor. izlemiyorum lan , var mı!

neye ne zaman atar yapacagimi uzulecegimi ben de bilmiyorum. iyice dangalak moda bagladim, kim yonetiyo beni anlayamadim kieiie

1 lt kola, büyük paket çekirdek ve uyumamak.

Kendimi cezalandırıyorum, gözüm gibi baktığım vücudumu mahvediyorum. Mesela, beynim hasar gördü. Aptallaştım...

cm 01-02 de napoli roma macinin 86. dakikasında 2-1 öne geçtim,telefon çaldı koşup baktım geldim maç 2-4 bitmiş.
bi ayda etmedigim küfru ettin roma yi böyle fantastik yapan namussuzlara.
bilmeyen ne diyor bu adam diyebilir ama bilenler beni anlamıştır zannımca .

sesim o kadar çirkin ki yamyam style'ı bile söyleyemem. bir ara çikita muz'u söyledim. ajdar bile bırak ben söyliyim, bi sus ya dedi.

kendimi odullendirme bicimimi yerim ya. yerim cunku kendisi kofte-piyaz oluyor.

ilk defa üniversitenin itiraf sayfasına baktım ve memnun kaldım açıkçası. oralarda takılacam bakalım belki rahatlatır. *

ben küçükken; öğretmen "anlamayan var mı?" diye sorduğunda ben "anlamadım." derdim bazen ve öğretmen tekrar anlatırdı, ben yine anlamazdım ve mal gibi bakardım. öğretmen de benim anlamadığımı anlardı ama hiç çaktırmazdı. benden başka hiç kimsenin de anladığı yoktu ama bir tek ben "anlamadım." derdim. anlamamasına rağmen anladım dercesine kafasını sallayan yavşak kızlar gibi olmak bize yakışmaz.

evin icinde nargile icerken haliyi yaktim yuvarlak sekilde sonra sehpayi ustune cektim suan gorunmuyor.

zaten agladim, aglicam. bi de huzunlu reklamlar koyuyorlar, dunyam yikiliyor.

matematikçiyim ve abaküs kullanmayı bilmiyorum evet bilmiyorum !

sağ burun deliğim tıkalıysa sol tarafa yatıyorum, akabinde sol burun deliğim tıkandığında ise sağ tarafa yatıyorum...

bu beni uyuyana kadar idare ediyor.

çöp konteynırının köşesinde unutulmuş çanta gibiyim. insanlar tedirgin.

kafamı dağıtmak için sadece bir kurşuna ihtiyacım var sözlük.

icinde konustugu sesleri biraz susturabilse daha da mutlu olacakti...
cok sacma gelip yeniden denemek, denedikten sonra hep yine o ayni pismanligi yasamak, o eski sarkilari dinleyip eski olaylari anip icmek, hep icmek aslinda da, icmek iste.
herkese yardim edebilmek, ama kendine yapamamak...
artik bu cümlelerinin sirrini düsünmek, hic sevmedigin bi insanla bütün ömrünü gecirecek kadar serefsiz hayata serefle baslama inadi... ondan sonra da bu altda yazan iste!!
esiklerle yasamak ya da esiklerde yasamak. her bir sey her bir döngü bir esik degerini bir seylerin mevcut enerjiye yükleyecegi daha fazla daha fazla enerjiyi bekliyor. beklemek beklemek ama farkinda olmaksizin bekledigini o baska eylemler icindeyken ama neye nicin nasil bekleyecegini bilmeden belki bilerek ama nereye kadar. durmadan durmadan yürümek yürümek hatta ne yürümesi kosmak atlamak ziplamak hep yüksege daha yüksege hep daha yukari on yil ziplamak veya bilerek asagi dogru tersten yükselis dibe dibe dogru en dibe en derine. yahu bi dur bi dur bi dinlen yok, bunu diyende yok, bi yavas demeden bi sakinles demeden, sanki son nefesmis gibi o nefesin tadini cikara cikara cekmek varken icine icine nedir bu acele nedir bu heyecan vs diye diye sürekli sorguluyorum su insanlik müsvettesini. gözlemliyorum bekliyorum görüyorum müdahale etmek icin yanip tutusuyorum, sonra saliyorum nefesimi bi sigara yakiyorum da vazgeciyorum kendimi kandiriyorum yardim etmek istegiyle kavruluyorum ellerini tutmak cekip kurtarmak icin bi seyleri de bir kimse de demiyor ki sen kendi dertlerine bak onlardan kendi kendini kurtar cok mu iyisin mutlusun hadi icine sictigimin dünyasinda baslarim mutluluguna diyip sakin sakin huzurlu bi yasam bi hayat bi mücadele icinde misin sanki mal bi dur diye diye bitiriverme kendini sanki yine basa döndük.. sonra bakiyorum ellerim yine bos ama bu sefer bi ton boka bulasmis. parca parca olan her sey gibi bütüne dogru toparlanmak suretiyle bircok yasam ic ice üst üste yasaya yasaya her seyden bir kuple ala ala sanki kendini tamamliyormus gibi salakca. anlarsin da anlasamazsin anlarsin da anlasilmazsin susarsin diretirsin uzak kalirsin üzmemek adina daha fazla sanki üzülmüyormus gibi. sonra sacma sapan anksiyeteler krizler durup dururken. yollardan bahsediyolar bir sürü sanki hepsi ayni yere cikar dedikleri, ama hicbir zaman ayni yere cikmayan yollar, yinede bakarsin aciz aciz sadece bakarsin...
sonra bi sigara daha yakarsin, belki yürürsün eve, belki kosarak gidersin ama gidersin düsünürsün dolu sanip bombos biraktigin kelimeleri düsünürsün, cikamasin ama isin icinden...
aslinda bu hizin ve heyecanin farkindayim ama bu ne biliyomusun komik ama durgunlugun verdigi bi kinetik enerji, bi dur de bi yavas de, sakin sakin de, hisset bari sen bunu... neyse ben baslamadan insanliga, bi sigara versene...

çok gerginim. her zamanki halim aslında. ama bugün daha bir gerginim. yapmam gereken birsürü iş var ama hiçbirini yapacak istek yok içimde. bayram tatiline eve geldim, evde çalışırım diye birsürü çalışmalık şey getirdim, 3 gündür hiçbirine bakmadım, bakmalıydım aslında. ama bakmadım. hayatımda her şey çok boktan gidiyormuş gibi geliyor. çevremdeki herkes çalışıyor mesela ben çalışmıyorum. çalışsam yapacağım ama götüm sıkışmadan çalışamıyorum. annem de hasta zaten, öksürüyor günlerdir. her duyduğumda canım yanıyor. asla iyi bir insan olamadım, olamayacağım, ya da iyi bir evlat ya da başaramayacağım bir şeyleri işte. ulan pes'te bile yenemiyorum profesyonel seviyede bilgisayarı. ne bekliyorum ki kendimden? bunları buraya yazacağım yere gidip daha yararlı bir şeyler yapabilirdim belki. ama istemiyorum. bazen canım gerçekten ölmek istiyor. her şeyi ve herkesi arkada bırakıp sadece ölmek. öbür tarafta beni ne bekleyeceğini bilmeden ve düşünmeden. yanarım yanmam ama sanırım şu hayatımdan daha iyi olacak. ergen hezeyanı gözüyle bakmayın amına koyim, küfrettirmeyin adamı. değil işte öyle bir şey. çıkamıyorum içinden ben bunun. bunu anlayabilecek birisi de yok çevremde. olsaydı zaten en azından yalnız olmazdım, paradoks evet. o kadar gereksiz, ikiyüzlü, piç kurusu bir adamım ki. bak gene lafı eski sevgilime getireceğim, güldürsün biraz beni. o saygıdeğer şahsiyet twitter'da ne zaman kendime küfretsem rt yapıyordu, benden daha gereksiz sanırım. hayır bir de sevgilisi var, hala bana acı çektirdiğini sanıyor. çekmiyorum işte amına koyim, göremeyecek kadar da kör müsün? her neyse sikerim eski sevgili kadar ya. umrumda olmayalı var birkaç ay. bir de bu twitter aleminin de boku çıktı onu da söylemeden geçemeyeceğim. hayır ne kadar aşık olmaya meyilli ve yavşak bir milletiz ulan biz. erkekler var, tweetlerinin ortak amacı şöyle bir şey: ben sapım, kriterlerim bunlar, fenomen gibi bir şeyim, taliplerimi bekliyorum. hayır amına kodumun evladı, ne kadar bir abazansın sen lan. şöyle kızla olurmuş, onun gönderdiği şarkıyı açıp kendininkini kapatıyorsan değer veriyorsun demekmiş, ben seni sevdim ama sen beni sevmedinmiş. tamam amına koyim, bize ne olum bize ne!? kadınlarda da var bu olay. erkekler, siz şöyle şöyle yapıyorsunuz ya gıcık oluyoruz'muş. biz bilmiyorduk cicim, sağol. demek ki siklemiyormuş ki seni, böyle davranan kişi. bunu da anlayamadın mı? rt veya fav almak için nedir yani bu popülarite çabası? oje sürerken size mesaj atan kız candır can. tabii ki amına koyim. o kız zaten trip falan da atmaz, evlenirsiniz kesin onunla. trip atıyorsak sebebi varmış. ulan atma işte trip, insan değil misin sen? insansan konuşa konuşa anlaşacaksın. sen susacaksın, ben sorunu anlamaya çalışacağım, bu kafa nerden geldi kızım size ya? ya böyle birsürü yarak kürek şey ya. sürekli burç yorumu tweetleyenler mi dersin? sürekli link verip bizi gündemden haberdar etmek isteyenler mi dersin? sikeceksin bunların alayını. bakın farukken var, alosmanic var, tekerleklibavul var, monvue var, jokabonito var, bunları okuyun, bi gülün eğlenin bitsin. twitter falan böyle sizin şeylerinizin tatminatörü değil ki lan. neyse sikerler, çok boka sardı.

pencereden dışarıyı izliyorum; minicik damlalarla yağan tatlı bir yağmur var, odam sıcak, yatağım sıcak da kalbim soğuyor onu ne yapmalı?

Hoşlandığım kız tarafından arkadas olarak görülüyorum sözlük.

ben birine öyle aşık olmuştum ki normalde tatil günlerinde öğlen 3lere kadar yatan ben almanyadaki sevgilime sabahın 8inde kalkıp çağrı atıp uyandırıyordum. neden? dersine gecikmesin diye. bakın uluslararası çağrı atıyordum. ben bir ruh hastasıymışım. o ne yaptı? terk etti. küçük kafalı. tabi artık çağrı atan birine ihtiyaç kalmadı. yanına yatırdığı tepsi popo uyandırır onu.
(bkz: dertliyim sözlük)

doktoruma aşık oldum sanırım. o iğneyi sanki yüreğime sapladı. bir daha görüşemeyeceğimizi bile bile görüşürüz dedim.

angel melek ise angelica melaikedir şu başlığı ben açıp kaçmıştım sözlük. valla lan. hayatımda ilk defa seri eksilenmekten bu kadar korkmuştum. allah belanızı vermesin e mi.

o kadar şiir yazmışımdır bi tanesini bile saklamadım. yok yazdığım kişiler saklıyosa bilemem ama ben hiç saklamadım. o kadar emek verdiğim şeyler heba oluyor gerçi üşeniyorum saklamaya o da ayrı konu ama benim yerime yazan olsa fena olmazdı. hepsi ya kısa mesajda heba oldu ya da facebook'ta heba oldu. ne övgüler aldım ama bitti hepsi.
ya öyle işte ben bazen heba ederim.

sevgilim bir şair. ama onun şiirinin çıktığı kitabı okuyanları kıskanıyorum. ya da nette şiirlerini okuyanları.

kodumun piçleri okumayın lan. o kız benim.

ben hiç sevgilimle dans etmedim.hiç yani,sevgili sayılabilecek hiç kimseyle.zaten dans etmekten hiç anlamam.tamam kalk salsa,bachata yap demeyecek nihayetinde ama ne bileyim sevgili olunca özenir ya insan...bu bir eksiklik mi sözlük?

lise yıllarımda çok popüler bir çocuktum. harbiden artistin tekiydim. alt ve üst sınıflardan bir çok kızdan çıkma teklifleri alıyordum. facebookta ekleyenler mi dersin. her neyse bir çok arkadaşım gelip kızlar arkandan çok yakışıklı çocuk felan diyorlar diye gelip bana iletirlerdi. ben pek teklifleri umursamazdım, halbuki aşık olduğum biriside yoktu. ama içimden gelmiyordu biriyle çıkmak. en sonunda birini sevdim. masmavi gözleri, okyanus gibi bakmaya doyamazsın. renkli göz sevmememe rağmen ilk kez renkli gözlü birine aşık oldum. her neyse 1-2 ortak arkadaşım vardı onunla. araya sokucaktım ve ilk defa birine çıkma teklifi edecektim. karşısına çıkmaya cesaret edemediğim için ortak arkadaşımız xxx e ricada bulundum. her neyse bi tenefüs gitti konuştu. sonuç, hayır... ilk defa teklif etmiş ve reddedilmiştim. o gün benim hayatımda dönüm noktam oldu. aslında çokta aşık değildim ama çok fena hevesim kırıldı. o günden sonra hiç bir kıza açılamadım. 2-3 senedir de hi bir ilişkim olmadı. yani sözlük her şey 1 kızla çöp oldu gitti. mal gibi biri oldum çıktım. zaten şu akrabalar facebooka geldiğinden beri ordan da muhabbet kuramıyorum kimseyle. bir foto beğeniyorum yeni çıkmış film gibi akrabaların anasayfalarında afişe ediliyor. yanisi işte, sonunuda bağlayamadım amk. hay sikyim asosyal oldum işte. bildiğin dışarı çıkmak bana eziyet geliyor. asla kalabalık ortamlarda konuşmam. amına koyim yyy...