sözlük yazarlarının ettiği ilk küfür

sözlük yazarlarının söylediklerini hatırladığı ilk küfürdür.

benimki eşşoğlu eşşekti. ama şöyle de bir anısı var.

yıllardan 1990 falan olsa gerek. pek çoğunuz daha doğmamıştınız yani düşünün. o dönemler yaşadığımız sokakta, asfalt dahi yok, toz toprak doluydu. çakıl taşlarıyla oyunlar oynar, karpuz kabuğundan gemiler yapardık.

e tabi hal böyle olunca, mahalleden bir araba hızla geçtiğinde, arkasında bıraktığı toz evin önüne asılan çamaşırları kirletirdi. mahalledeki teyzeler ablalar, ve annemden gördüğüm kadarıyla da bu adamların arkalarından küfredilirdi. Ben eşşek bile dememiş bir çocukken, örnek alınacak bir şeyler arıyordum.

bir gün yine evin önünde çakıllara ellerimi sürmüş, ama çoraplarımı tozdan korumuştum. oyun oynarken bir araba geçiyordu. gayet de çıkmaz bir sokakta gidilmesi gerekenden hızlıydı ve toz kaldırıyordu. kafamı tek katlı evimizin önündeki çamaşır ipine çevirip, çamaşırları görünce, "eşşoğlu eşşek" diye bağırıverdim.

Ancak öğrenme aşamasında atladığım bir nokta varmış dostlar. adam gittikten sonra küfretmem gerekiyormuş. Neticede araba durdu. adam camdan kafasını çıkardı, ben, tırstım, sana demedim dercesine, git git diyerek oralı olmamaya çalıştım ama, tam o sırada kapıdan annem çıktı. hayrola dedi bir şey mi oldu kardeş dedi. adam da, ablacım şurada bi çocuk var da küfrediyo dedi. Annem kafasını uzattı benim eşgalimden emin olup teşhis ettikten sonra, tamam ben yapacağımı bilirim dedi. adam bastı gitti. yol boyu mutlu mu oldu, kına mı yaktı, bir çocuk dövülürken çiftetelli mi oynadı bilemiyorum.

Ve annem daha kapıdan itibaren beni dövmeye başladı, banyoya götürdü döverek banyo yaptırdı. Beni giydirirken hala ağlıyordum. giydirdi, gri-siyah kareli kazağımı. ne güzel kazağım var diye geçirdim içimden gözlerim sulu sulu.

not: bu olay tamamen yazarın kendi hayatından bir kesittir. ekleme çıkarma yapılmamıştır

kuzenim oyuncağımı çalmıştı, sokakta peşinden koşturup 'ben senin ananı' şeklinde bir cümle kurduğumu hatırlıyorum. 5 yaşında falan olmalıyım.

salak küfürden sayılıyosa oydu. erkeğim ama 5.sınıfa kadar küfretmedim sanırım.**

-sen kısa boylusun.
-devede de boy var ama akıl yok deve.
anaokulunda edilen küfürdür.

çiktiy git.

çıkma tank paleti.

o*ospu dermişim sık sık.

yerimi değiştirmek isteyen ilkokul öğretmenime or.spu demişim. kusura bakmayın ama hala pişman değilim. yine olsa yine.... yok demem artık o kadarını da. ama psikopattı benim öğretmenim. ciddiyim bak.

tanım: yazar kişisinin sarfettiği ilk küfür kelimesidir.

zincirleme olarak ağızdan çıktığı için damalı bayrağı ilk olarak hangisinin gördüğünden tam olarak emin olamadığım kaka sözcükler: (bkz: salak manyak gerizekalı)

pazardan anana(s)aldırdım çürük çıktı.

taksi kime kurdale dedirtilmiştim. ben ettim sayılır mı?

(bkz: tuvalet terliği)

(bkz: plastik)

(bkz: damacana)

"ağzına siçiim"dır. annenin ağıza gerçekten biber sürmesiyle sonuçlanmıştır.

hatırladığım kadarıyla ''daly.rak''

(bkz: orospu çocuğu)

mahalledeki çocuklardan öğrenmiştim. işin kötü yanı babama dediğimde sonu benim için iyi olmamıştı.

(bkz: bok)

tabi bu bi' küfür değil farkındayım ama "bok yaparsın" diyemeyip "çok yaparsın" diyen yaşlardan geçtim ben.

Adana'da doğmuş olmam ve varoş bi mahallede çocukluk geçirmiş olmam sebebiyle ilk küfürüm direk ve net olarak '' amına koyim '' olmuştu. Evet bi kaç çimdik yedim annemden ama o mahallede ki en iyimser küfür olduğu için baskılar azalarak bitti.

(bkz: uf ya)

(bkz: öküz)dür büyük ihtimalle.

acıktıysan acık ye
derelerde böcük ye
ölmüş eşşeğin etini ye
kaynananın götünü ye.*

salak (yani o zaman salağı küfür sanıyorumdur herhalde)

(bkz: uff snane be slq)

(bkz: siktir lan bok)

(bkz: orospu çocuğu)

ebene kayim.