bugün

sol frame'deki başlıkların birçoğunun, mizah anlayışının yerlerde süründüğünün göstergesi olduğunu düşündüğünüz zaman sahip olacagınız fikir ile tespit edeceginiz zaman dilimidir.
hemen s*ktirip gidilmesi gereken anlardır. ben gitmiyorum mesela. ama gidene de engel olmam özellikle bu saatte. veya hemen "ülüdeğ sözzükten söğüme nidenleri" başlığına geçirmek gerekir bu durumlarda.

hiçbirini mi yapamıyorsun?

o zaman evribadi. "uvaak uvaak li kuupıırrr"
sol frame'in foseptik cukuruna dustugu anlardir.
(bkz: sekil 1 a)
birbirinden cesaret alıp da yazarların saçma sapan başlık açtığı anlardır. (bkz: zall bir şeyler yap artık)
sözlüğün denize düştüğü anlardır. yoğunluğun 1'den büyük olması nedeniyle seviye gitgide düşer. artık yılana mı sarılınır, yoksa yılan mı size sarılır; orası belli olmaz.
5 ila 10 arası abuk başlığın sol framede ard arda görünmesinin ardından, girilip bakıldığında yazılan entrylerin de başlıklara yakışır biçimde uff çektirdiği anlardır.
maç sonraları gaza gelme sonucu bir çok yazar(?)da gözle görülebilen olaydır. maç sonrası sırf ikilaf sokayım, nefretimi atayım, gazım çıksın diye girilen entry(?)ler sonucu sözlükte seviye yerle bir olur.

ilkokul seviyesi espriler, ağızlardan salya sümük fışkırtmalar, küfürler, komiklikler, şakacılıklar...

akıllara bir klişe isyan cümlesi getiriyor;

(bkz: iğrençsiniz ibneler)
maç yorumlarının başlıkların altında değil, karşılıklı ayar verme amaçlı başlıklar açılarak yapıldığı andır.
evet genel olarak maç akşamları bir seviye düşüklüğü durumu meydana geliyor.

lakin normal zamanlarda da öyle aman aman bir seviyede bahsetmek biraz zor gibi sözlük için.
bazen maçlardan sonra, bazen de kalitesini(!) belli eden başlıkların altına girilen bir sürü boş* bkz entry lerinin gözlendiği anlardır.
haftasonları futbolsever yazarcanların hadiseyi abartması sonucu gerçekleşen durumdur. *