sigaraya başlamak

önce alkolün yanında içeyim sadece dersin, sonra o çayın kahvenin yanında da arkadaşlık etmeye başlar. sonra bir bakmışsın çok sevdiğin şarkıyı duyunca da yakıyorsun. sonra birini veya otobüsü beklerken derken sonu gelmez, öyle gider işte.

kederden sürünsem de ağzıma sürmeyeceğim merettir.

ne bıraktığı koku, ne elde duran görüntüsü, ne verdiği zarar... hiçbir şeyini oldum olası sevmedim, bundan sonra da sevmeyeceğimdir. yıllardır içmem deyip de kendime verdiğim söz ölene kadar da benimledir. o kadar da net.

baş ağrılarımının sebebi ile başlamak üzere olduğum merettir. başlarım bir gün.

arada zevk icin ictigim bir guzel bir icattir.

başarmanın yarısıdır.

kim ne derse desin hatadır. sigara içen biri olarak söylüyorum bunu.

ne kadar yanlışta olsa iyice yaklaştığım hal, hobiler falan gündelik stresimi bile engelleyemiyor artık.

Sinirden çıldırdığım anlarda gelir hep aklıma, git bi paket en ağırından al hatta mentollü olsun. Sonra öğrenci oluşum geliyor aklıma. Zaten sevmem de gelip gidiyor.

güzel bir şeydir. daha annemin karnında başladım ben.

için amk portakal suyu içen de aynı yere gidecek sigara içen de.

dünyada ki en bilinçsizce davranıştır.hem ekonomik açıdan hemde sağlık açısından insanı emer, yer hatta tecavüz eder.kurtulmak çok zordur, başlamak ise bir 10 liraya bakar.

dertsiz adamı dert sahibi yaparlarsa başlar. evet.

durup dururken başlamadığım durum. bir şeyler neden oldu. ama bırakmak lazım, pek iyi değil, hatta hiç iyi değil.

yapılmaması lazım gelir. 4 senedir içiyorum keşke başlamasaydım. sigara pişmanlıktır. alo:171.

böyle giderse yakında tekrar yapacağım eylem.

Daha öyle bir girişimde bulunmadım. Merak falanda etmiyorum. Kimilerine göre dert ortağı olan kimilerine göre de zehirden başka bir şey değildir. Enterasan durum.

Başlamak bitirmenin yarısıdır. Ömrünü yani.

bırakmaktan daha kolay olandır.

Hiç sevmesem bile bir anda çekici görünmeye başladı. Sanırım o depresif zamanlardan her ergende olur.

17 yaşındaydım. ibrahim sadri'nin sen benim on yedi yaşımsın şiirini dinliyordum bir kız için. tüm lise tarihimde sigara içmemiş olan ben, lise son sınıfın son dönemlerine doğru kıvama gelmiş bir aşık olarak sigaranın kıskacı altına alındım. ergen arkadaşlarımla sevdiğimiz kızlardan uzun uzun söz ederdik ve yak bir sigaraya varırdı olay. öyle elele tutmak falan hayali değil bizimkisi. delikanlı gibi severdik. sevdin mi evleneceksin, evlenmek için sevmedinse ortamdan dışlanır ve arkadaşsız ve sahte bir aşık yaftasıyla kalırsın. sevdiğini kandıran arkadaşlarını kandırmaz mı ulan diyorduk yani. e tabi klasik bir şey olarak terk edilmiştim apansızın. diğer bir arkadaşa kız hiç yüz vermiyordu, diğer bir tanesi çok sevdim çok sevdim diye üç ay divane gezer, ona kavuşmadan yeni birine tutulurdu. ortam olarak başladık üç beş ergen. şimdi geriye dönüp bakıyorum da kaybolan yıllarımı verseler yine kaybederdim onları. ergenken sigaraya başlamamış tiryakilere de hayret ederim. o buğulu dönem geçince bir insan niye sigaraya başlasın ulan. bk var.

büyük bir hatadır, yol yakınken geri dönülmesi gerekir.

Bitirmenin yarısıdır.

neden yapıldığını anlayamadığım eylem, özellikle de yaşıtlarımda bu kadar sık olması beni korkutuyor. sigaraya başlayıp, bunu bana gülerek anlatan, sanki iyi bir halt yediğini zanneden yaşıtlarım var. bu korkunç.

edit: imla.

Yıllardır bir başlayıp bir bırakıyorum. işime nasıl geliyorsa ama hiç bağımlısı olmadım. Bilimsel ya da psikoljik açıklaması varsa merak ediyorum. Hoş sadece sigara değil; insan ve de maddesel bir çok şeye bağlanmayı reddediyorum.

ilk olarak 15 yaşında başladığım ve hala devam etmekte olduğum; cigerlerimin anasını ağlatan tutun mamülü.

Bazen yeter lan deyip yakasım geliyor, bir hata olur biliyorum direniyorum..