bugün

kısaca söylemek gerekirse karman çorman* duygular ve hislerdir.

biten ilişkinin verdiği kötü hislerin aynı anda ve birden bire beyine ve vücuda saldırı yapıp insanı gebertircesine yerden yere vurması da denilebilir.

hadi bir örnekte vereyim ayıp olmasın, bundan 4 sene önce oluyor gibi neyse, sevgilimden ayrılmıştım gidip marketten 13 bira aldım o şekilde sap gibi sabah ettim. bütün damar şarkıları ardı ardına bıkmadan dinleyerek ve kafamı duvarlara vurarak sanki bir halt ettim ama ne gelen oldu ne seven!. *
tarifsiz bir boşluk.
en yakın alkol noktasına gitme isteği.
yutkunmayı dahi zorlaştıran hislerdir.
Cinayet, Köprü, namaz, göç, katliam o an itibarıyla akla ilk gelen fikirlerdir.
Huzun keder ahhh yeter denilesi bir ruh dunyasi icinde calkantili bir takim duygular hissedilir.
yolculuk yapmak gelir içimden nereye olduğunun hiç bir önemi olmadan.
31 çekerim hemde onu düşünerek ohh valla rahatladım amk.
genelde hüzün doludur. ama olgunlaştıktan sonra hüzün yerini "daha yaşın kaç lan zibidi bi kız için ağlıyosun"a bırakır.
ilk günler fazla koymayan fakat günler geçtikçe özleminde etkisiyle ağızlara sıçan durumdur.
boşluktasındır, o zamana kadar kendinden çok eşyi onunla paylaşmıssındır , eksiklerinin yerine onu koymuşsundur .daha yazardım ama ağlıcam galiba .
biraz hüzün, biraz yalnızlık, azıcıkta öfke barındırır. alışkanlık olduktan sonra da pek bir şey hissettirmez.
tarifsiz bir boşluktur ilk hisler.
kimisi rahatlar bir an sonra, kimisi bir ömür yakasını bırakmayacak pişmanlığın içine yuvarlanmaya başlar...
aslında hiç akla gelmesi istenmeyen hislerdir. onca güzel anıdan sonra ki gelen acı günlerin insanı savrulan bir yaprak misali oradan oraya boş kafa ile döndürüp durması gibi bir şeydir.
"neden pişmiş aşı bırakırsın ki ey gafil"
uzaktan çıplak mı gözüküyorum la ben şimdi ?
bombok.
kimi zaman hakedilmiş çaresizliktir, kimi zaman travmadır, bir süre sonra kendini yaşantı yoluyla edinilmiş alışkanlığa bırakır ve geriye ket vurursun. biri içimdeki kpss yi çıkarsın.
parkeler iyi temizlenmedi galiba, şu duvarıda sileyim lekeli gibi duruyor. bu tarz şeyler. bir takım acayiplikler.
yorgunluğun vucuttan arındırılmasıdır. ilk bu hissedilir.
(eğer barışacağınıza olan güvenininz tamsa)
Napcam şimdi.
bokluk duygusu. o nedir diye sormayın, bilen bilir.*
ilişkinin nasıl bittiği ile alakalı olduğunu düşündüğüm durumdur. eğer ilişki karşılıklı görüş birliğine varılarak sonlandırılmış ise sonrasında hissedilen şeyler biraz buruk ama iyi şeyler olacaktır. ancak kötü bittiyse; eski sevgili en güzel duyguların katili, öldürülesi, parçapinçik edilesi bir konuma yükselecektir. bunun sonrasında hissedilenler de tabi ki nefret ve türevleri halinde gelişecektir.
hiçbir şey hissedememek.
Boşlukta hissedersin, sanki dünyada yalnız ve değersiz olan senmişsin gibi hissedersen. Bi de onu hatırlayan bi şeyler gördüğün duyduğun zaman daha da bombok olur herşey.