sevgi ona sahip olmak mıdır iyiliğini istemek mi

karmaşalar deryasındaki kaptan gibi, ellerini dayayıp alnına düşünmene neden olan ve vereceğin kararla anlamlanacak bir düşünce baloncuğu.. hayır; patlatsan da olmaz o balonu.
vazgeçmek, gurur bakterisi...

bu senin mahkemen.. senin davan.. davalı, davacı, savcı, yargıç hepsi sensin..

^yargılandırılıyorsun...^

sahip olma isteği kısmi bir rahatlama sürecine sokuyor seni, iyiliğini istemek ise rotan.. o, senin haritan.. o, senin ıssız bir adaya düştüğünde almak isteyeceğin 3 şey'e de sahip.. o, her şey.. o yoksa hiçbir şey yok.. bu noktada, her şey eşittir hiçbir şey oluyor...

onun inayeti için gereken şey, ayrılmaksa ya da asla birleşemeyecek olmak ise o'nu yapıyorsun sen de.. ya da en azından yapmayı dü$ünüyorsun..

{bir çay.. bir sigara daha zaman...}

sahip olmaktır zira sevdiceğinden bahsediyorsan ona sahip olmak istemen ona iyilik istediğin anlamına gelir.

seviyorsan sevdiğinin iyiliğini istersin, çünkü sen yoksundur o anda önemli olan sadece odur.sen sevsende, onun için delirsende bırakırsın o'nu. sana ne olur orası bilinmez, kalp ağrısı düzelir mi? yoksa kanayan bir kalbe bünye uyum sağlar mı bir müddet sonra yaşayıp görürsün. ama sevdiğinin mutluluğunu görmek bile seni mutlu eder. sen ki sevmeyi göze almışsın en başından gönüllü yazılmışsn aşka, sevdiğin gibi vazgeçersin de...

"uğruna doktugum goz yaslari icin
yagmurdan ozur dilerim
kuruttugum kızıl gülleri alıp
senin için senden geçerim"

seversin iliklerine kadar ama olmaz işte
üzersin,acı verirsin bilmeden,istemeden
sımsıkı sararsın ufacık bir serçeyi kucaklar gibi ama o soluksuz kalır
uçmak ister göğsündeki sıcacık yuvadan
öyle çok seviyorsundur ki bırakmak istemezsin
bilirsin bıraksan uçup gidecek ama yapamazsın
bu biraz da kendini sevmek değil midir aslında?
sevdiceğe duyduğun sevgi onun mutluluğu için acıyı kabullenmektir bazen
'öyle çok sevdim ki bilmedi' dersin ardından,üstelik bunu sadece sen bilirsin
kimse sezmeden bilmeden içinde,öylece tükenir yaşamın..

(bkz: b şıkkı)

sahip olup aynı zamanda iyiliğini istemektir.

sahip çıkmayan aşırı rahat pezevenk mode on:

+aşkım nerdesin
-cnm ben şu an bir partideyim şarjım bitiyo 3 erkek 2 de kız var yanımda öptm sçş
+tamam canım kib

aşırı derecede sahip çıkan kıro mode on:

+nerdesin bidenem
-ya aşkım bugün buluşmasak kızlarla işim var da
+ya ben ya onlar sen beni sevmiyor musun ?

dengeli ve ideal aşk adamı mode on:

+bitanem bugün biraz yorgunum bugün buluşmasak?
-tabiki hayatım benim ne demek dinlen sen

sevgi nedir? oluruna bırakmakla gider yapmak arasındaki ince çizgi. gider yapıp geri gelmek...

e: hiç biri hocam. var midir boyle bir ayirim. sevgi bir butundur.

Aşk; ona sahip olmak ! Sevgi kesinlikle iyiliğini istemektir.

iyiliğini istemektir, ama bunu herkes başaramaz.

(bkz: soru şeklinde başlık açmak)

"sevmek, sevdiğini mutlu görmektir."

bu lafı duyduğumdan beri hep kafamı karıştırmıştır. bazen seversin ama çok üzdüğünü de bilirsin. ayrılsın, gitsin benden, dersin. başaramazsın, ararsın ve yine severken üzersin. severken ve sevilirken de mutludur ama verilen acılar daha fazladır. o yüzden, gitmesini sessizce kabullenmek, en iyisi sanırım.

eğer karşı cinse dair sevgiden söz ediyorsak ve ideal değil gerçeklikse mesele;
kesinlikse sahiplenme ve ait olma hislerini yok saymamak gerekir. elbette mutlu olmak, mutlu etmek en önemli gereksinimlerdir. ancak sahiplenme ve ait olma yoksa... velhasıl-ı kelam ortaya karışık lazım.

cevabının duruma göre değişeceği durumdur. insanların psikolojisi birbirinden bağımsız olduğu için, kimi için sahip olmaktır kimi için iyiliğini istemektir. ama bilinen odur ki iyiliğini istemek saf sevginin işaretidir.

cevabının duruma göre değişeceği durumdur. insanların psikolojisi birbirinden bağımsız olduğu için, kimi için sahip olmaktır kimi için iyiliğini istemektir. ama bilinen odur ki iyiliğini istemek saf sevginin işaretidir.

sevgi; sahip olduklarının iyiliklerini istemekdir. başlıktaki soruya "c" şıkkı her ikisi de diyebiliriz.

bazen birini o kadar seversin ki nası sevdigine kendin bile şaşırırsın. "onsuz olmak" bile korkutucudur. kurduğun bütün hayallerin başrolü, tüm cümlelerinin öznesi oluvermiştir.

sonra bigün o gider. gelmemek üzere gittiğini bilirsin. işin tesadüflere kalmıştır ama aynı şehirde bile olmayınca yoktur bu işin olma ihtimali. neyse o gitsindir ya, onun hayatıdır. üniversitedir. konuşmaktan bakışmaktan geçmişsinidr de yüzünü bile göremiceksindir bu çok koyar işte. neyse o gitsindir ya.. iyi olsundur.

senin onunla yaşayamadığın mutluluğu yaşasındır başkalarıyla.
senin varlığından şüphe ettiğin duygularını açsındır hiç olmıcak birine, gözleri yer karolarında.
senin kurup kurup ağladığın hayalleri kursundur. gülümseyerek izlesindir gerçekleşmesini düşlerin.

iyi olsundur o ya.
sen de "gerçek aşk bu" edebiyatıyla kendini avutursun. sevgi dediğin yanında ister zaten. ama bazı durumlarda kendinden geçmek gerekir.

ibrahim tatlıses'in çözdüğü olaydır:

(bkz: mutlu ol yeter)

bazen onun iyiliğine sebep olma isteği de olur, ki bu nedir hiç bilinmez. sağlıklı değildir, orası kesin. benim sayemde, senin sayende falan. ben kimim, sen kimsin?

sevgi, yalnız kalınan bir odada sevgiliyi düşünürken asılmamayı başarabilmektir. hem sevgi diye ahkam kes hem bunu yap; iki dakka da kendinizle çelişmeyin be oğlum. *
şıpsevdi sakızından çıkan metinlerin yazarlarına saygılarımla.

sevginin doğasında sahiplilik vardır. insan sevdiğini sahiplenmek ve onun yanında olmak ister. lakin bunun mümkün olmadığının anlaşıldığı durumlarda, kendini ve karşısındakini mutsuz etmek yerine, sözde "o"nun iyiliği adına, sevdiğini özgür bırakmayı seçebilir. netice itibariyle sahiplik olgusunun somut kısmından vazgeçen bünye, elbet ki sevdiğinin iyiliğini istemektedir. kendine kalan soyut bölümde, zihnine üşüşen tüm anılar, acılar ve pişmanlıklarla kahrolacak ve yerlerde sürünecektir ama heyhat, sevgi fedakarlık gerektirir.

aşk ona sahip olmak istemektir ama sevgi her zaman onun iyiliğini ve mutlu olmasını istemektir.

Sevmek tüm dünyayı ve tüm kuralları yok sayıp "bir" olabilmektir.

iyiliğini sikim. ben ona sahip olamadıktan sonra iyi olmuş kötü olmuş zerre umurumda olmaz. hatta iyi olmasın şerefsiz, hep kötü olsun, böle sürüm sürüm sürünsün, gebersin.
işte böyle.

nescafe gibidir. hepsi bir arada olursa tat alınır.