bugün

ölümden sonrası.
Hic aklıma gelmemesi ve intiharın sonucunun cehennem olması.
Hedefler ve meraktır.
Bu intihar etmeme meselesini dine bağlayan arkadaş gitsin sıksın kafasına. Ayrıca dinden çıkıp "hayat anlamsız yeaaa" kafasına bürünen kişiler de burj halifenin en üst katından kafa üstü yere çaksınlar kendilerini. Saçmalamayın. Tek şansımız bu ve bunu değerlendirmek zorundayız sonuna kadar.
bir umuttu yasatan insanı, aldım elime sazımı!
(bkz: allah korkusu)
Intihar bu kadar korkakça bir şey olmasaydı, düşünün, kimbilir kaç iyi adamı kaybederdik! demiş

Scott Fitzgeral

Ve

Albert Camus;

Kimi kez yaşamak icin, intihar etmekten daha çok cesaret gerekiyor. diye eklemiş

Korkak olmayıp cesaret sahibi olduğumdan sanırım. Şaka şaka psikolojik sorunlarım yok bu sebepten.
intihar fikri olmasa, kendimi çoktan öldürmüştüm. -Emil Cioran.
Belkide insanları intihar etmekten alıkoyan şey intihar fikridir. insan tepesi attığı zaman canına kıyma ihtimali olduğunu bilmeli, bunu bilince yaşamak kolaylaşıyor.
intihar etmem için bir sebep yok. Evet.
Ölümüme üzülecek sevdiklerim .
Böyle ağır bir imtihan yaşamadım. Bazen intihara meyilli öğrencilerle karşılaşıyorum. Belli yaş dönemlerinde özellikle ergenlikte bir haykırış, bir imzadır intihar. Beni dinleyin demenin bir yoludur. En yakın arkadaşı kendisine küstüğü için intihar girişiminde bulunan okul birincisi öğrencim var. Bazen insan bir damlada boğulur, meselelere bütüncül yaklaşamaz. Önünde aşılmaz yokuş gördüğünün küçücük bir tepe olduğunu anlamak için bazen sabır gerekir.
"Geceye yenilmeyen her kişiye, ödül olarak bir sabah ve bir gündüz, bir güneş vardır." (sezai Karakoç)
- 40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. Bana göre intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını düşününce de intihar etmiyorsun.

Bir tür nihilizm değil mi bu?

- Tam tersine, değer yüklediğin şey bunlar değil. Allah’tan başka hiçbir şeye değer vermemek var bunun arkasında.

40 yaşına kadar ne vardı peki?

- Aynı şey. Bir çıkış sağlayacağını umduğun bir insanla, bir imkánla karşılaşacağını düşündüğün için her gün erteliyorsun intiharını. Daha sonra da, bu çıkışı insanlardan beklemenin saçmalığını kavrayıp yine intihar etmiyorsun.
(ismet Özel röportajı)
Kaynak: https://www.google.com.tr...izin-cercevesidir-3855396
allah korkusu ve anne babanın hayatta olması yeterli bir nedendir zannımca. hadi bu saydığım iki nedene inanmayan biriyseniz de büyük konuşmayayım ama hakikaten intihar etmeye değecek hiçbir sebep yoktur hayatta aslında.
cüzdanımdaki fotoğraflarda gülen yüzlere ne olacağını bilmek.
Temelinde ne olursa olsun korku yatar.
ölüm korkusu ve haram olması.

belki de güzel günler görecegim.
Bu konulara girersek cıkamayız.
her zaman umut vardır düşüncesi. sonuçta bir umuttu yaşatan insanı*
Milletin içindeki intihar isteğini gıdıklıyan başlık. Kim buna hizmet ediyorsa allah onun belasını versin.
Okuyamadığım bir sürü kitap.
Bazen annendir, bazen arkandan usulca büyüyen kardeşindir, bazen allah korkusudur, bazen en sevdiğin arkadaşın bazense sadece gelecekten küçücük umudundur.
silinip giden bir hiç olmaktansa silik de olsa bir varlık olma isteğim.
Referandum. Bi Hayır veriyim sonrasıni bakarız.
1. göt korkusu
2. yok olacagimi biliyorum, tanriya veya diger sikimin kurma kollarina inanmiyorum, yok olma dusuncesi dehsete dusuruyor ruhumu.
3. gencim daha. kuvvetim bitene kadar yaşayayim diyom, dayanabilirsem bu keşmekeşe.
Iki defa deneyip, her defasında kızımın gözümün önüne gelmesiyle vazgeçtiğim eylem. Uzakta olsam seni seven senin için yaşayan bir baban var.
Yemekler, Şarkılar, oyunlar, doğa, hayvanlar, yağmur, vişne suyu, Film ve diziler. Bide hayatta o kadar şey yaşadıkdan sonra yenilmezlik duygusu.