bugün

duyan insanı karşısındakine çelik bir halatla sıkıca hem de hayatının merkezinden bağlayan cümle. "tamam." dersiniz, bundan başka ne duymak ister ki insan. "gitmeyecek." yürekten inanırsınız. elinizde değil ki onunla kuracağınız yuvayı, yapacağınız şeyleri hayal etmemek. "her zaman mutlu olmayız belki." dersiniz "gün gelir tartışırız da, kavga da ederiz; ama asla gitmek sözü çıkmaz ikimizin de ağzından. alırız birbirimizin gönlünü, mutluluğa kaldığı yerden devam ederiz." siz böyle hülyalara dalarsınız dalmasına ama bir bakarsınız ki o çok geçmeden gitme mevzusunu açmıştır. gitme mevzusu bir kere açılmışsa zaten düşman başına, hiçbir şey asla eskisi gibi olmayacaktır. konuşup tekrar başlasanız bile kaldığınız yerden değil yeni bir sayfadan başlamış olacaksınızdır. o "asla gitmeyeceğim." dediğinde bu sefer içinizden "hadi oradan be." diyeceksinizdir.

ulan madem en ufak anlaşmazlıkta gideceksiniz neden bu sözü söylüyorsunuz, ayıp değil mi.
yalanın alasıdır. çok sevdiğini sanıp inanırsın ama sonra...
sümük gibi yapışan kezban kız ifadesi. genellikle yalan olur, ilk giden onlar çünkü. haklıyım ama kabul edin şimdi. evet kızlar sizdeyiz?
egosu, sevgisinden büyük olanların söylememesi gerek söz.
bu lafı söyleyipde harbiden gitmeyenin alnından öpülür.
illa dedirtecek.
(bkz: siktir git)
yalandir.
bunun bir baska versiyonu daha var : git desem de hic gitme olur mu?
bu daha da beter. iskence gibi.
velhasil ikisi de yalan ikisi de palavra.
beni bir gülme alıyor. ahahahaha
çat diye ayrılacaktır.
git dediğiniz halde gitmiyorsa, can ciğer haline gelir.

seviyorum lan seni (bkz: kenoz)