bugün

ilkokulda, hoşlanılan karşı cinsle girilen bol çekişmeli ve bir o kadar da tatlı muhabbetlerin ürünüdür.
devamını 'ben tokum sen ye.' olarak tamamlamak gibi dehşet bir durum da vardır tabi.
imkansizi istemektir.
liseli statüsü bile kazandırmayacak harakettir.
Erkek oyuncumuzun kuracağı muhmetelen son cümledir o kıza. Vedalaşmaya başlamalı bir an önce.
Yerine "margarin" cevabı da verilebilecek cümledir.
ergenlik dönemine girmeden 5 dakika önce kurulan bir cümledir.
söyleyen kişinin, zekasını ilkokul çağlarında bıraktığının ispatıdır.
(bkz: üff sanane be salak)
daha doymazsan beni ye.
bu lafı yiyince sinirlenen kız önce tokat atacakmış gibi yapıp hemen ardından gözyaşlarına boğulur, dizlerinde derman kalmaz ve yere çökmeye başlar. işte o zaman artık affedici olmanın zamanıdır, "kalk küçüğüm" denmeli ve saçı okşanmalıdır.
'daha sonra beslenme çantamı koluma takıp ordan uzaklaştım acayip mutluyum bugün anaokulunda oyun hamurlarından mor renkli olanı bana düştü ehe ehe' ile devam ettirilebilecek cümleciktir.
kızın "pışşıııık" demesi ile son bulacak eylemdir. büyük ihtimal 5 dakika sonra da zil çalıp oyun odasından çıkarsınız.

(bkz: anaokulu anılarım)
(bkz: 50 li yılların en popüler esprileri)
ilkokullu ağzıdır.

(bkz: adam ilkokullu beyler)
çükümüzün kurma kolu olan, beyin ambargolu, insan ön yüklemesi kişi eylemi.