çocukluğumda bir defa şahit olduğum hadise...
benim için tam bir şölen olmuştu... domateslerin ayıklanması, teknede ezilmesi, çıkan suyun kazanlarda kaynatılarak salça halini alışı. her çocuğun görmek isteyeceği bir ritüeldi bu.
domateslerin teknede ayakla ezildiğini görünce salçadan tiksinmiştim o ayrı.
bu olay sırasında kazanın içine bir kutu asprinin boşaltıldığını görmek işi daha da ilginçleştirir
(bkz: sayende bizde tiksindik teşekkürler)
bazı yorelerde geleneksel bir olaydır salca kaynatmak. bizde her yıl yaparız bunu ama domatesleri oyle ustune cıkıp ezmeyiz bunun icin ozel aletler vardır onları kullanırız.

(bkz: salca kaynatmak)
(bkz: reçel kaynatmak)
(bkz: turşu hazırlamak)

kışa hazırlıktır bunlar...
kadınların kendi aralarında birbirlerine regl olduklarını ifade etmelerinin bir yoludur.**
(bkz: anavatan kan ağlıyor)
(bkz: salça kaynatıyorum)
(bkz: kaynanam ziyarete geldi)
sokak aralarında top koşturduğumuz yaşlarda ninelerin, annelerin bolca yaptığı eylem. biz ise salça ateşte kaynarken parmağımızi içine sokardık karnımızı ağrıtsa da yerdik, daha tatlı olurdu.
--spoiler--
ayrıca şimdi anadolunun çoğu yerinde bazı markaların salçalarını alıyorlarmış, eskisi gibi kaynatan yokmuş. zaten domates el yakıyormuş. yeni nesil bir lezzetten daha mahrum büyüyecekmiş.
--spoiler--
herhangi bir ortamda salca adlı moderatör hakkında dedikodu yapmaktır.
evet, domatesten salça yapma olayıdır. mantık hatası olabilir fakat "salça kaynatmak" diye söylenegelmiştir.
salçanın lezzetine lezzet katar.