sahil kasabasında yaşamak

Kışları değilde yazları huzur verir. Deniz dalgalarının kıyıya vurması eşliğinde karşıya giden gemilerin hafif motor sesiyle beraber maziye dalmanın vermiş olduğu keyif insanı yaşama bağlıyor resmen. Bir de arka fondan gelen eski 45 likleri dinleyince tam nostaljik bir havaya bürünüyorsunuz. Olmak istediğim yerdeyim sahil kasabasındayım.

kışın yaşanmaz denemeyin.
istanbullulara diyorum tabi.
aga, o şikayet ettğimiz araba sesi var ya böyle yerlerde dost sesi gibi geliyor. insanın yalnızlığını çekip alıyor.
sevdiğim bu tarzda bi yer var sağda solda siteler yapıldıkça kışın geçen araba sayısı da artıyor. o artışa paralel olaran şahsımın kalış süresi de artıyor.
son üç yılda 4 aydan 7 aya çıktı. gayet hoş. azcık sıksam bütün sene de kalırım ama istanbul da özlediğim şeyler var. misal iyi ekmek, iyi peynir, iyi kuruyemiş. valla bak.
bunları anadolu da bulamazsınız.
hele ki taze nemsiz kuruyemiş. yok arkadaş bilmiyorlar. koca koca marketler bile dandik kuruyemiş satıyor.

kışın çok sıkıcı olan durum. bazen dakikalarca kimse çıkmaz karşına. hem sıkılır hem huzur bulursun. bazen de fırlatılıp oraya atıldığını düşünürsün. ilginç bir deneyimdir.

Sahil kasabasında yaşayan biri olarak kışın daha güzel ve sakindir.

Kışın yazlığa 1 günlüğüne bile gitsem sıkılıyorum. Hem soğuk hem de insan yok. O sessizlik adama koyuyor fena. Çoğu yer de kapalı. Tek tük marketler açık sadece.