bugün

Sabahın erken saatlerinde herkes uyurken sizin o güzel yatağınızdan kalkıp birsürü yol gidip iş yerinize gelmenizdir.
her sabah ayıptır söylemesi ama kalkarken küfrediyorum.
işinin olduğuna şükredilesi durum.
sabah erken olduğu için acaba başka bir iş mi bulsam diye sorulması gereken bir durum.
akşam geç çıkmaktan daha az can sıkan bir durumdur. zaten bu konu ayrı bi başlık altında incelenmeli.
(bkz: allahım ya ben bu hallere düşücek insan mıydım ya)
diye sorduran durum .
iş değildir esasında.
bıktırandır. onüç yıldır mütemadiyen yapılınca insan bıkıyor haliyle. daha da kötüsü devam edecek olması.
gece gece sözlüğe girememek kadar iğrenç durumdur.
(bkz: mecburen)
her sabah söylenen aynı şarkıdır ;
sabah işe giderken her zamanki gibi erken...
(bkz: şeytan azapta)
ikinci ve son haftam boyle bi işte ama dayanılacak gibi olmayan şeymiş ben bunu farkettim. sabah uyan, duş, saç, giyin kuşan yollara düş. bi de gel otur kös kös. hem uykum var benim daha, isteseniz de anlamıyorum ben olan biteni. normal iş hayatımı bana özletti resmen.
vardiyanın değiştiğine delalettir.

(bkz: gündüz vardiyası)
(bkz: gece vardiyası)
her sabah işe gelmek değil burdaki sorunsal. her sabah gelebileceğin bir işin olmaması. ne kötüdür biliyormusunuz? ben çok iyi biliyorum. 5 ay boyunca tv de kadın programları seyrettim, kahvehaneye çıkamadım çünkü cebimde para yoktu. balık tutmaya bile gidemedim çünkü yem almaya bile gücüm yetmiyordu. zorunluluktan tüttün sarıp içmekten boğazım bacasil kullanmayı gerektirecek kadar korum bağlamıştı. uzun zamandan beri bir işim var. ve her sabah kalkıp işe geliyorum. istisnasız, 7 gün ve günde 15 saat çalışıyorum. sabah uykusu çekmeyi bir tek çalışanlar sever, çalışmayanlar için işkencedir.
masanızda oturup çayınızı yudumlarken, hemen adrından dışarıdaki çimlerin önünde çayınıza sigara ile devam etmektir.
işsizken özlenen, imrenilen, işsiz değilken küfür edilen olaydır. garip...
her sabah yaşanan kabus bir de üstüne tatil dönüşü eklenince ağlama hissi uyandıran bir durum.
işkencenin güncel hali.
Daha küçük yaşlar için (bkz: sabah sabah okula gitmek)
kabus, çoğu zaman cehennemin provası. hele ki sabahları metrobüs, metro ve otobüs kullanıyorsanız... kendime acıdım amk.
işe gitmek için minibüs+metro+metrobüs kullanıyorsanız ettiğiniz küfürleri 2 katına çıkaran durum.
10:00' da iş başı yapıp 18:00' da bırakıyorum ama; Yine geçmiyor dibine koyduğumun zamanı..
işlerin daima sabah yürütüldüğü ülkemde cehennem sıcaklarında işe gelme eylemi.
genelde söve söve yapılan bir eylemdir.
Bir dakikamı dahi almayan durumdur. O bir dakika da giyinme ve yuzumu yıkamak için.

(bkz: home office)
devletin ya da işverenin vatandaşa dayattığı en boktan bilmişlik sonucu.
PARA KAZANMAK iÇiN YAPILAN ZORUNLU EYLEMDiR HELE PAZAR GÜNÜ OLANI DAHA FENADIR.