rte sayesinde herkesin uçağa binmesi

uçağa karşı fobisi olanları nasıl bindirecek sorusu akıllara gelmektetir.

bakar gör sağır duymazların anlamayacakları bir olgu.

gerçekler acıdır. kör gözle bakıp gördüm rte başarısız demeyi bilen arkadaşlar biraz gerçekçi olun.

eskiden uçağı sadece havada gören halkın artık dolmuşa biner gibi uçağa binebildiğini anlatmaya çalışmış, doğru söylemiş,
gerçi bizim halkımız uçağı dolmuşa çevirdi, uçağın tekeri piste dokunduğu anda ayağa kalkıp çantasını eline alıp koridorda sıraya geçmeye başlıyor, hemen cep telefonları açılıyor sanki herkes işadamı ve toplantıya yetişecekmiş gibi bir havaya giriyorlar.
(bkz: yapmayın çocuğum yapmayın evladım)

ulan ben uçağa binemiyorum ki!
bu mu proje?

gerçekleşmiş olandır.
"görülen uçak radar istemez"
(bkz: uçmayan kimse kalmasın)

Eskiden kaymak tabakasi binerken simdi halk binermis ucaga... Bir allahin kulu da demiyor ki Kaymak da seninkiler tabaka da...

(bkz: mutluluktan uçuyoruz)

(bkz: mutluluktan uçuyoruz)

rte herkesi tam anlamıyla bindirmiştir.

Ali sabanci'nin el koymasi gereken durum; Dalan'in Karayalcin'in projelerinin uzerine yatmak neyse de adamin birinin kendi parasiyla kendi riskine gerceklestirdigi islerin uzerine yatmak resmen ayiptir.

dünya değişiyor, türkiye değişiyor. teknoloji bu kadar hızlı ilerlerken artık uçağa binmek bir lüks değil, olmamalı zaten türkiye için. yeni yetmelerin ellerinde applelar, i phonelar var, çocuklar sokakta oynamak yerine bilgisayarda oynuyor, facebookta sosyalleşiyor. çok değil daha 10 sene önce ben sokakta oynardım sabahtan akşama kadar. ama benden 5 yaş küçük kardeşim benim kadar oynamadı, çünkü bilgisayar ve cep telefonu çağını yakaladı ucundan. türkiye değişti, 10 sene önceki türkiye yok. o yüzden herkes uçağa binebiliyor falan bunlar boş laflar, sen bu ülkenin başına hizmet için geldin zaten. ha herkesin uçağa binmesi senin sayende olmadı ben bunu biliyorum ama diyelim ki senin sayende oldu, aldıklarının yanında devede kulaktır bu zannımca, bitti.

(bkz: ahiret hava yolları)