bugün

çıkarı, doğruların önünde tutmak.
(bkz: hedoizm) ile birleşirse vay haline şu dünyanın.
ülkemiz insanlarına özümsetilmesi gereken görüştür.
nabza göre şerbet vermektir. Kötünün iyisinin seçilebilmesi seçeneği açısından iyi birşey gibi görünmekte ve duruma göre gerçektende iyi olabilmektedir. Ancak uzun vadede ilerlemenin önüne ket vurması muhtemel olandır. Zira ideolojileri bir tarafa bıraksak bile her türlü devrime karşı olmayı beraberinde getirir.
felsefi bir düşünce akımı olup, faydalı olan bilgi doğru bilgidir görüşünü savunan faydasız kişilerin düşünceleridir.
indeterminist yaklaşımlara göre menfaatçilik olarak adlandırılan, faydacılık unsurunu göz önüne alan felsefi çıkarımdır.
William James ve John Dewey başlıca temsilcileridir. Doğru bilgi, eylemlerin sonucunda aranmalıdır. Eğer eylemler, sonucunda insana fayda veriyorsa doğru, vermiyorsa yanlıştır. Mesela ormanda kaybolan biri yolunu bulmak için yoğun bi şekilde düşünmeye başlar. Güneşin ve arazinin durumu, şimdiye kadar yürüdüğü yön gibi verileri hesaba katarak bir çözüm, bir bilgi üretir. Eğer ürettiği çözüm ormandan kurtulmasını sağlıyorsa bilgi doğru, sağlamıyorsa yanlıştır.

Bilim bize olayları kontrol altına alma, öngörüde bulunma, tabiattan faydalanma imkanı verdiğinden doğrudur. Dini bilgiler de insan yaşamında iç huzuru sağladığı ve moral verdiğinden dolayı doğrudur.
olması gereken üzerine kafa yormayıp gerçek hayatta en çok getiriyi ve en iyi sonucu vereceği düşünülen yöntemi ya da seçeneği tercih etmek, ona göre davranmak demektir.
günümüzün düz mantık ürünü fikir sistematiğidir. olması gereken de budur. sana faydası olmayan kilisenin papazı ne olmalıydı?
fayda unsuru insanidir ve olmalıdır.
atatürk ve pragmatizm hakkında bir yazım.

http://biliyoruzdakonusuyoruz.com/benim-ataturkum/
nihilizm kadar ilgimi çekmeyen faydacılık üzerine kurulmuş akım.
pragmatizm bana fayda sağlıyorsa pragmatistim. -meğer zaten pragmatistmişim-
Günümüz dünyasındaki insanların bilerek yada bilmeyerek sahip olduğu hayat felsefesi kanımca.
bilgiyi ise yaradığı ölçüde doğru sayan felsefi düşüncedir. Yani bir bilgi işime yarıyorsa doğru yaramıyorsa yanlıştır. Ise yaramayan bizden değildir mantalitesidir.

(bkz: bana faydası olmayan kilisenin papazını sikeyim)
Genelde muhasebeciler pragmatist olurlar. Ne kadar ticaret mezunu arkadaşım varsa alayı pragmatist.
x kişisi : abi kızlarla buluşalım. bi kafeye gidelim dedim. hadi geliyorlarmış.

pragmatik y kişisi : vermiyceklerse hiç buluşmayalım. sikiş yoksa gelmem?

boş işlerle uğraşmayan amaca odaklanan düşünce sistemidir.
sam amca'nın yaşam felsefesi, bireyselliğin dibidir. sonu, "herşey benim ve herşey benim içindir" demelere varan solipsizm'e* kadar gider.
Hakikatin degerini onun pratik yararliligi belirler. Pratik yararliligi da, bireyin oznel gereksinimlerinin karsilanmasi olarak gorur. Boylece pratik yararliligi, bireyin oznel gereksinimlerinin karsilanmasi olarak alan, nesnel gercekciligi oznel deneyimle ozlestiren pragmatizm, sonunda akil disi bir ogreti durumuna geldigi ve hakikatin goreceli oldugunu savundugu icin elestirilmistir.
seçim zamanı tavan yapan akım. (bkz: seçim vaatleri)
faydacılıktır efendim, türkiye insanının bilmeden de olsa en çok savunduğu akımdır.
genelde yeni yıla girerken, "sikerler, büyük kararlar alıyorum" diyerek bir çoğumuzun dönem dönem benimsediği felsefe.

eyleme yöneliktir ve ampirizmle yakından alakalıdır.
Son derece benimsediğim ve herkesin benimsemesini istediğim bir felsefi akımdır.
Ülkemizde "ben kendi işime gelene bakarım ölen ölür benim çıkarıma yarıyor mu önemli olan o" anlamına gelmektedir.
ilk olarak ingiltere'de öne sürülmüştür. Faydacılık olarak da bilinir. Günümüzde en çok kabul gören düşüncedir. Doğru olan düşüncenin kişinin çıkarlarına en uygun olan düşünce olduğunu savunur. En önemli temsilcileri william james ve john dewey'dir.
kişilerde bu çıkarcı bir durum oluşturduğundan pek uygun görünmese de, devletlerde tamamen olması gereken düşüncedir.