okul biterken benden bir halt olmaz karamsarlığı

asgari lise çağlarında insan beynine girmeye başlar bu sikimsonik fikirler.öss * sınavından alınan üst üste ağır darbeler, ergenlik döneminde ki çalkantılı günlerle sentezlendiğinde işte o fikir açığa çıkıveriyor.komşunun zeki oğlu ahmet ortalığın mına koymuştur ve odtü de iki yılını doldurmuştur siz hala dershanede denemelerde netlerinizin ne alemde olduğunu kontrol edersiniz.buda aile meclisinde dile getirildiği vakit sessizce odanıza çekildikten sonra yakılan sigaradan ilk fırt çekildikten sonra duman dışarıya üflenirken aklınıza ilk gelen şey "benden bir skim olmaz" dır.evet o an dünyanın mına koymak istersiniz, tüm dertlerin hep sizi bulduğunu hatta bu dünyaya acı çekmek için gönderildiğinizi düşünmeye başlarsınız.o gün denemede leş gibidir velhasılı her şey üst üste gelmiştir.bu karamsar fikirler med cezir halindedir.geliirr giderr.

denemeden o biçim netler çıkartmak, babanın gaza gelmeniz için aldığı laptop ve sevgilinin en uysal tavırları sizi gaza getirir ve bir müddet arındırır bu benden bir cacık olmaz fikriyatından sizi.
bu gel gitlerin sonunda ağlasammı gülsemmi modunda kapağı atılan üniversitenin ilgili bölümü okunmak için gidilir uzak diyarlara.An itibari ile sorunlar bitmiş güneşli günler bizi beklemektedir.

Allah ne verdi dört beş altı artık bizim okuma aşkımızla orantılı yıllar bizden çok şey götürdükten sonra üniversitenin son sınıfına gelinmiştir.hani şu yıllar önce bizi bizden alan "benden bi halt olmaz" düşüncesi varya aha o nalet düşünce tekrar beynimizin içinde zank diye yer ediverir.

üniversite yılları halısahaydı ,partydi , vizeydi, yazokuluydu ,hatundu şuydu buydu derken bitmeye yaklamşmış ve artık lan üniversitede bitiyor ne halt etcez sorusu gündemimiz olmaya başlamıştır.
göt korkusu ile alelade kayıt yaptırılan dil kursları ,kpss kursları, ales falan derken tekrar kafamız dank eder.
"beş yıl yat son sene götü kas ondan sonra iyi biryere yerleş ,yalan aga" şeklinde iç ses sürekli beynimizi ziker ve bu kez rahatça sigara içebildiniz öğrenci evinin o kasvetli ortamında ilk nefesten sonra dudaklarımızdan vurgulu bir şekilde "benden bir zik olmaz mına koyayım" fikriyatı dökülüverir.