nedensiz yere ağlamak

ağlamak için bir nedeni olmayan insanlarda bir kaç aya bir periyodik olarak görülebilir. doğaldır, gözyaşıdır bu birikir. içinizin dolu dolu olduğu böyle durumlarda ya duygusal bir film seyredilir ya slow parçalar dinlenir ya da hayal kurulup x öldürülür, y hasta edilir, z terk edilir... gözyaşınız sizi terk ettikten sonra zaten ortada bir sorun olmadığı için insan baya bi hafifler.

Nedensiz ağlanamaz.

her insanın hayatında böyle bit an vardır. herkes nedensizce ağlayabilir bu son derece normal.

Nedensiz yere çöken hüznün bir sonraki basamağıdır.
Nedensiz yere hayatı sorgulamanın ise bir öncesi.
Ağlamak güzeldir bazen, ağlatan olmaktansa.

Ruh hastalığıdır.

nedensiz hiç bir şey yoktur .

biz bilmiyoruz var dır .

belki 10 saat düşünsek derinlere insek araştırsak nedeni ni bulacaz gibi .

Aslında bambaşka yerlerden gelen bir duygunun ilgisiz bir yerde dışa vurumudur.

insanın kendi içinde biriktirmiş olduğu dertlerin bir anda dışarı boşaltmasıdır. Belki o an kendini çok çaresiz hissettiğinden dolayı sebepsiz yere ağlayabilir. Ama şuna emin olun hiçbir göz yaşı nedensiz değildir.

depresyon belirtileri arasındadır. ya da bünyenizde henüz keşfedilmemiş bir anksiyete bozukluğunuz mevcut olabilir. belki de ciddiye alınması gereken bir b12 ya da d vitamini eksikliğiniz olabilir. velhasıl kelam bünyenizi bedeninizi ruhunuzu kontrol ettiriniz.

Hani böyle bi göle taş atarsın ya. Taş suya düşer minik bir halka olur. Gölün kenarı böyle süt liman. Daha sonra o minik halka büyür, büyür, büyür. Gölün kenarına kadar gelir. Kocaman halka olur.

işte ruh halim o göl kenarı gibi. Çoğu acıyı metanetle karşılayabiliyorum sıcağı sıcağına. Ama içimde büyüyüp de ruhumun kenarına vurduğu zaman(olaydan o kadar çok zaman geçmiş oluyor ki acının nedenselliği kayboluyor neredeyse) işte o zaman ayakta duracak gücü bile bulamıyorum. Dizlerimin bağı çözülüyor, gözlerimin arkası karıncalanıyor. Sessiz sedasız ama hüngür hüngür ağlıyorum.

Tek oluyorum o an. Tek olmak demek aslında insanın benliğine yük pek çok gereksiz detayın olmadığı en güçlü hali. Belki de en zayıf halidir. Cevaplanması imkansız bir paradoks. Bilemedim.

Hem başkasının yanında ağlayamam ki ben.

Depresyon belirtisi olabilir! Boşverin gençler, hayat kısa, coooook üzülecek şey var dünyada.

Genel olarak birikmiş şeylerin patlamasıdır nedensiz sandiklarimiz.

Bayramda torunlarının gelmesini bekleyen ulker reklamı dedesi gibiyim bu aralar.

En ümitsiz durumlarda, en ağlanacak hallerime ağlamayıp saçma sapan şeylerden ağlıyorum artık.

O yüzden nedensiz demeyelim de, birikim diyelim.