neden evlenmiyorsun

Rahatımı bozmak istemiyorum. Bir soru.

(bkz: askere gitmeyene kız vermemeleri)

Evrimsel psikolojiye göre kadının kısa süreli eşleşmelerdeki mutluluğu/ evliyken olan hâline göre kıyasladığımıza bakınca kısa süreli eşleşmelerinde daha keyifli olduğunu gösteriyor. Yeni bir insan, yeni doğan meraklar, daha hızlı orgazm olma durumu.
Bunun bedelleri olsa dâhi (ün salmak, baba yatırımının olmaması gibi) yine de bir erkeğe bağımlı hissedememek.

Evlenmemek için bu liste her konudan ele alınır ve uzar gider.

"Sırf sizler halay çekip göbek atıp pasta zıkkımlanın diye ben hayatımın geri kalanına pranga mı vuracağım" diye cevaplanabilecek bir sorudur.

geçerli bir sebep yok soyumun devam etmesini istemiyorum evin tek çocuğuyum.

görsel

Doğru insanı bulamadığım için. Evlenip işe gittiğimde gözümü arkada bırakmayacak birisiyle karşılaşmadığım için. Benimle evlenmeyi planladığında internette kendisine yavşayan erkeklerle kakara kikiri yapmayacak birisiyle birliktelik sağlayamadığım için. Elin Abaza piçleri birilerine benden daha önemli oldukları için.

şimdiye kadar hiç aşık olmadım, daha doğrusu doğru düzgün kimseden hoşlanmadım. sırf ihtiyaclarimi tatmin etmek için de kimseye bulasmadim. bu konuda muhafazakarım; evet kimsenin irzina dokunmadim. Oturup kendi yoluna ve işime baktım, okurken para kazandım, kendimi geliştirdim..
Hoş, birkaç kez arkadaş olma girişimim oldu ama reddedildim...

- bu esnada birileri gününü gün etti; onla bunla yatıp kalktı, türlü şeyler yaşadılar.

O gününu gün eden tipler şu an ne yapıyor bilmiyorum ama ben simdi o klasik efendi erkek olarak ideal hayatımı yakalamis durumdayım.

Evim, arabam, 4 bin tl düzenli gelirim var.

Yaş da geldiği için haliyle cevreden birilerini tavsiye etmeye, tanıştırmaya çalışıyorlar. Ama ya biri uzun bir ilişkiden çıkmış, ya nisanlanip ayrılmış ya da türlü maceralar yaşadıktan sonra evlenmeye karar vermiş. Tabi benim gibi mülayim, saf ve efendi adamı görünce ideal erkeği bulduklarını sanıyorlar. Rahatlikla ailesiyle tanistirabilecek kisiyim sanırım ama ben küsüm bir şeylere, kabullenemeyorum bazı şeyleri..

Hani öyle bekaret takıntım filan da yok ama niyeyse kullanılacak, kandirilacakmisim gibi geliyor. Gerçekten kabullenemeyorum. Onca şeyi yaşadıktan sonra insanın başka birini gerçekten sevebilecegine inanmıyorum...

cunku; millet beyaz atli prens bulabilirken, ben sadece at bulabildim.
o'da beyaz degil.

Koca adayı yok.

otuz'lu sayı için 3 rakamını görmeye daha 4 senem olduğu için.swh. öncelikle şunu söyleyeyim evliliği çok isteyenlerden biriyim aslında ama açıkçası bana 20'li yaşlı zamanlarda 26-27-28 yaşında bile olsan dahi evlilik için çok erkenmiş gibi geliyor. bu işler kısmet işi gerçi ama bilinçsizce de evlilik yapılmaz. sağlam bir işin olacak, çoğu konuda uyum yakalayabileceğin ve sana hanım olacak, yoldaş olabilecek birini bulabilmek hem zor hem kolay da denilebilir. dedik ya nasip işi. ama evlilik çok boyutlu bir kavram. yolu geniş bir süreç. ve o yüzden dedim. biz erkekler için o 30 yaşına basmış olmak her şeyi daha iyi anlamamıza sebep oluyor. daha bir oturaklı olup adımları sağlam atabilmek için. allah hayırlı kişilerle karşılaştırsın bizi.

Çünkü dünya canavarlarla dolu.

çünkü işsizim açlıktan ölmeyi istemiyorum...

"tam olacak gibi oluyor sonra bir gülme tutuyor ondan dolayı" cevabına sahip sorucuktur. devir tuhaf bir devir arkadaş maddiyatı ayrı dert maneviyatı çok daha ayrı dert. işin maddi kısmını mutlaka hallediyorsun eşinle beraber çalışırsın geçinirsin ancak akşamları o eve girdiğinde huzur olmalı mutlaka. oturup konuşabilmeyi daha da önemlisi birbirinizi dinleyebilmeyi becerebileceğin birisi olmalı. olamıyorsa zaten olmasın 2 sene evli kalıp belki araya bir tanede günahsız sabi sokup ayrılacaksan hiç olmasın daha iyi..

görsel
Evime şu nimeti getiremediğim için. Güzel iş bul bana söz.