nazım hikmet ran şiirleri

nazım hikmet'in ben senden önce ölmek isterim şiiridir.

özellikle şu mısraları;

Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
.
içimden bir şey :
belki diyor.

Sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?

akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
— demeğe de dilim varmıyor ama —
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!

Nazım Hikmet - 1974

Şehrime gel sevgili.
Yarın çık gel.
Bırak her şeyi, bir bekleyenim var de gel.
Gel ki bu şehir adımlarınla anlamlansın.
Gel ki bu şehir nefretim olmaktan çıksın.
Gel ki nefes alayım.
Gel.

yüreğimi dağlayan şiirlerdir.

güzel şeyler söyler.

--spoiler--
"Ey, benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize Elveda...
Artık ben kimsenin,
Hiç Kimsesi Olmayacağım !..."
--spoiler--

Nazım hikmetin şiir kitaplarını özellikle satın almamdaki kasıt hayatımı nasıl şekillendirmem gerektiğini oradan anlayabiliyorum olmamdır. Sadece nazım hikmet değil edebiyat halkalarını oluşturan her şairlerdir adeta beni benden alan.

Aşk mönüsü

Sen sabahlar ve şafaklar kadar güzelsin
sen ülkemin yaz geceleri gibisin
saadetten haber getiren atlı kapını çaldığında
beni unutma
ah! saklı gülüm
sen hem zor hem güzelsin
şiirlerimin ılıklığında açılmalısın
sana burada veriyorum hayata ayrılan buseyi
sen memleketim kadar güzelsin
ve güzel kal.

Küstürmeyin insanları hayata.
Sonra her şeyden vazgeçiyorlar...
Bir dağ başında kalmayı,
Bir adada mahsur kalmayı,
nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar...
Küstürmeyin işte bazı insanları...