bugün

genellikle yerli dizilerde işlenen bir konudur. televizyona kendinizi fazla kaptırırsanız her türk insanına mısır'daki bir dedesinden miras kalacağını sanarsınız. çılgın bediş'te bile bu konu vardı lan.
Yok artık abarttık ama çikolatasını abarttık reklamında fala bakılırken söylenen cümle olabilir.
Yok artık abarttık ama çikolatasını abarttık reklamında fala bakılırken söylenecek cümle olabilir.
yıllardır televizyonun bize yoğun bir şekilde empoze etmesi sonucu şu anda normal gibi gelen bir durumdur. ancak bir türk insanının niye mısırda dedesi olsun? hadi oldu osmanlı devleti filan. e mısır bu dünyanın en zengin ülkelerinden mi? mısırdaki dedem niye zengin olsun? bi de insanın ta mısırda dedesi olur da aile üyelerinden biri bile bilemez mi ya?
(bkz: anne ben manyak oldum)
vakfiyelerden gelen paraları konusunda yazsam pek anlayan olmaz. anlayanlar ise bu karı-kız ve kısır izm yada din tartışmalarının gölgesinde kalacağı için konuşmaz.

yada oradaki vakıfların (avrupa ve arap-afrika girit ile kıbrıs ) en göze batan yerlerini biliyormusunuz? buralardaki vakıf eserleri tc devletinin hükümranlık alanlarıdır. hatta tarih konulu bir programda (habertürk) rahmetli ecevitin dinayet işlerine bağişladığı arabistandaki dedelerinin vakıf geliri konusu oldu. kısa bir deyinme oldu. yada kıbrıs konusunu bilenler maraş bölgesi konusunu bilir. yada türkmenlerin kuzey ıraktaki durumu ve ülkemizin vakıflarını.

neyse konu uzuyor kimse okumaz zaten. en iyisi arap kızlarından bahsetmek.
(bkz: bir yeşilçam klasiği)
tosun paşa adlı filme konu olan durumdur. piramit falan miras kaldıysa sevinmeyin çoğunu yağmaladı avrupalılar çünkü.
özellikle 1970'lere kadarki yeşilçam filmlerinin klişelerindendir. osmanlı döneminin kapanmasından henüz çok çok uzun zaman geçmemiş olması ve bu esnada mısır ile de birtakım alakaların tam kopmaması babında bir gerçeklikten kaynaklandığı düşünülebilir.
seferoğulları ve tellioğulları arasında kavgaya yol açacak durumdur. gerçek tosun paşa gelir ve miras falan kalmaz ortada.
(bkz: yeşil vadi)
bu dedelerden hiç kalması galiba artık. artık hep zengin ailelerimiz tvlerde zati.
mısırdaki dedenin ölmüş olduğunu öğrenmekle aynı durumdur.
-mısırdaki dedenizden miras kaldı beyefendi buyurun.
-ama açmayın dedeler yazıyo.
-lan manyak mısın aç çantayı!
Bu benim dedem olsa o piramit bize kalmasın diye piramiti satar parayı erkek torununun hesabına geçirildi. O yüzden iyi ki olmamış.
nedense içimden mirası reddedip parayı ülkeye sokmayarak tayyip'i sinir etmek geliyor.
yıllarca hayali kurulmuş olandır. şimdi her birimizin normal olarak 2 dedesi var. bubanın bubası ve annenin bubası. bizimkilerin 2 si de hatta onların dedeleri ve onların dedeleri de kastamonulu arkadaş. orta asyadan direkt kastamonuya gelmişler buraları yurt belleyelim demişler belli ki.

ee bir yanda da yeşilçam etkisi var çocukluktan gelen. hani böyle tam sıkıntılı bir dönemdesin evine barkına icra gelecek. sevdiğin kadının ailesi seni kakılmış gibi silkeliyor "kızımızın peşini bırakacaksın uleyynnn pis fakir domuşuk" diye. tam o anda içeri elinde çanta papyonlu bir avukat giriyor. tebrikler beyefendi mısırdaki dedenizden tam 30 milyor dolar miras kaldı diyor. sonra her şey güllük gülistanlık oluveriyor ya. yıllarca izlettiler bize bunları arkadaş sonradan gerçekleşmeyince insanın zoruna gidiyor..
Bende bu şans varken deve yüküyle para kalacağına kala kala deve kalır bana. Onunda çişini satarım, çiş parasıyla da yemini suyunu alırım. Yine başladığım yere geri geldim bakın. Hayallerim bile fakir benim.