milliyetçi olmamak

en az milliyetçi olmak kadar normaldir.
çünkü milliyetini sevmemek değildir, sadece onu yüceltmemektir, insan ne ırkını ne dilini ne rengini ne milletini seçebilir.
kişi kavmini sevmekle elbette kınanamaz ama benim milletim bir diğerinden üstündür demek de insanlığa sığmaz.
hasılı ırkçılığa varılmadığı takdirde milliyetçilik hoş görülebilir ama milliyetçi değil diye de bir insana hor gözle bakmamak gerekir.

soysuz olmaktır.
(bkz: milliyeti olmamak)

çapulcu olmaktır.

Milliyetçi olmak ya da olmamak değil ki mevzu!
Milliyetçi gibi davranabilmek mesele.
Yurdumun insanları m ile başlıyor diye, menfaatçiliği seçse de;
gün gelecek bugün kaçtıkları milliyetçilik, öpecek kıçlarından.

yaşadığı ülkenin üreten, uygar, dünyada söz sahibi bir ülke olmasını istememek ve bunun için gecesini gündüzüne katmamak, dünyaya ülkesi adına eserler vermemektir.
çünkü milliyetçilik, ancak ve ancak ülke tabanlı olduğunda milliyetçiliktir. millet, ırk, etnisite, vb. tabanlı yapılmaya kalkılırsa bunun adı milliyetçilik olmaktan çıkar. lütfen milliyetçiliğin adını bunlarla kirletmeyelim.