metallica'yı metallica yapan

(bkz: nothing else matters)

master of puppets albümü olabilir.

james hetfield in sesi.

üstündeki kandır. başka bir deyişle cliff'tir.
hor görülmesine rağmen uzunca zaman çalan jason'dur.

şimdi adını unuttuğum menajerleridir.

en önemliside nothing else matters da bahsettikleri kadar aşırı kuvvetli bağ olmasa da aralarındaki bağdır.

(bkz: dave mustaine)

lars ulrich ve james hetfield' dır. lars ulrich' in diğer ünlü rock davulcularına göre biraz kazma olduğu açıktır ama metallica' dan çıkarın bu adamı, yerine başka birisini koyun aynı metal tadını alamazsınız. zaten hetfield' ın vokalinden söz etmeye gerek yok.

heavy metal dünyası'nda yer etmesine olanak tanıyan master of puppets, metallica'nın zengin olmasına neden olan ise balck album'dür.

(bkz: and justice for all)

cliff burton'da dahil olmak uzere tum elemanlardir.
ama en cok da sempatikligi ve motherfucker tarzi nedeniyle james'tir.
(bkz: james hetfield)

bana göre metallica yı metallica yapan kimdir değildir de nedir diye sorulması gereken başlıktır.

metallica yı metallica yapan doğru zamanda doğru adımları atmasıdır.
tüm eleştirilere rağmen doğru zamanda doğru and justice for all, black, st.anger gibi albümleri yapması yani piyasaya göre oynamasıdır.metallica metal müziğini öldürmemiş yoldan sağmamış sadece piyasaya göre oynamıştır grunge, glam ve hard rock'ın gırla gittiği metal gruplarının saçmaladığı dönemlerde onlarda değişik şeyler denemiştir ne kadar eleştirilse sırt dönülse bile adamlar bunu yapmıştır ve büyük bir başarıyla pazarlamıştır. bu etkin piyasanın ve pazarlamanın da etkisiyle çağın 50 yıl gerisinden gelen türkiyede 90'ların başında ve sonunda iki konserde stadlara full çektirmişlerdir. komunist rusya da bile yüzbinlerce kişilik dev konser vermişlerdir.
grup iyi müzik iyi ama pazarlaması daha iyi yapılmıştır.

objektif değil de duygusal bakarsam da bana göre metallica yı metallica yapan and justice for all albümü ve james hetfield'dır

yıllardan beri değişmeyen sesiyle james olabilir.

master of puppets, sad but true, all nightmare long her ruh halinde dinlenebilecek şarkılardır.

Çok sübjektiftir ama bence net şekilde Cliff Burton. En azından benim için en çok paya sahip olan kişi. Benim için Metallica'yı Metallica yapan albümler çünkü Ride The Lightning, Master of Puppets ve And Justice for All. Bu üç albümü diğer albümlerden ayıran özellik ise iyi yaptıkları müziğin üzerine ciddi konuları da koyarak çok daha iyi bir şey haline getirdi. Cliff Burton'un etkisi net bir şekilde Kill 'em all ve Black albume bakınca görülüyor, kill em all hadi ilk albüm diye pek bir şey diyemem belki ama black album müzikalite olarak ne kadar güzel bir albüm olsa da içerik olarak ilk üç albüme kıyasla sınıfta kalan bir albüm. Bu arada taa ki Death Magnetic'e kadar bu süregeliyor, bir Enter Sandman, The Memory Remains, Until It Sleeps, Wherever i may roam kötü şarkılar mı, hayır değiller ama kesinlikle bir Ride the Lightning, and justice for all, disposable heroes, leper messiah, creeping death değiller içerik olarak, ha böyle devam etselerdi de bu kadar büyük grup olamayacakları da gayet aşikar, sıradan bir dinleyici Sad But True'yu her türlü Master of Puppets'a tercih edecektir.

Bu arada Metallica Death Magnetic ile bu durumun farkına vardı bana kalırsa, biraz daha şarkı içeriği kastı, yine Hardwired'da da bir iki parçada bu gözleniyor. Ha bu hoşuma gidiyor bir yandan, ama bir yandan da biliyorum ki benim gibi isteyenler için bu parçalar koyuluyor, biraz zorla gibi. Ama napalım.

Bilmiyorum da, Cliff Burton'suz bir Metallica muhtemelen yine çok başarılı olurdu, ama "Metallica abiii" seviyesinden "hee Metallica" seviyesinde benim için kalacağına emin olabilirim. Benim öyle kenarda duran çok grubum var, pek geri dönüp açmıyorum bu sebepten kendilerini.

Muzikalite dışında; imajları, kişisel karizmaları ve kesinlikle isim seçimi.

Metallica ismi bile, metal müziğin babası havası katıyor. Çoğu insan grubu bilmeden, isimlerini görüp, Metallica'nın bir müzik türü olduğunu düşünüyor. Sanki Metallica ana gövde, ötekiler ondan vücut bulup filizlenmiş. isim, imajlarıyla ilgili çok sey yazılır da baya uzar gider.

James hitfild abimizin heykel gibi duruşu, Rammstein solisti till lindeman'la birlikte, grubu oyun havası çalsa bile efsane yapmaya yetecek karizmatik adamlar kategorisinde olması. Burton'dan sonra kolay kolay değişmeyen 4'lü. Rob trijillo'ya da bi ısınamadım. Newsted daha iyiydi.

Özellikle 80'lerdeki albümlerini saymıyorum bile.