memeye çarpınca hiç olmamış gibi davranmak

genelde yapılan şeydir. çünkü hiç memeye yanlışlıkla değip de sonra sarılıp ulu orta sevişen insanlar görmedim. yani olduysa da bana rast geldi. zaten olsa bile anca ıssız bir adada olur yani kim böyle bir şeyi yapar ki.

günümüz toplumlarında yaşayan bireylerin geliştirdikleri ortak bir davranış biçimidir.
gerçi memeyi hiç yokmuş gibi saymak da biraz ayıp. bu durumda insan bir dönüp kusura bakmayın felan dese çok da güzel olmaz mıydı?

ayrıntılı bilgi için (bkz: memeye çarpmak)

düşüncesi bile bir hoş ediyor insanı.

bu başlıkta bir anektodumu paylaşayım efenim.

Altınşehir küçükçekemece minibüsündeyiz, babamla birlikte. minibüs çok aşırı olmasada biraz kalabalık ve arada ciddi çarpışmalar oluyor kalabalıktan dolayı. tam da önümdeki koltukta iki bayan oturuyor. Buraya kadar herşey normal. Bizim yol az kaldı birazdan ineceğiz ani bir sallantı oldu. Ve o beklenen sahne şimdi meydana geliyor. ben dengemi kaybettim ve elim yanımdaki kızın değilde taaa cam kenarında oturan kızın sol memesine (çok iriydi) yapıştı tutunmak için. Utanmaz kızda ee yeter be sabahtan beri elleyip duruyorsun demez mi. benim utanmam sıkılmam bir yana yanımda babam da var. Arkadaş taa cam kenarında otuyorsun ve ben koridordu duruyorum. seni nasıl elleyim.

orada memenin hiç olmayışı. tahtadır o tahta.

Akabinde götü elleyip, elim sende oyununu oynuyorum ayağına yatmakla devam eder...

recep ivedik;
(bkz: kolum memene deydi de)*
gönül rahatlığıyla kullanın arkadaşlar. *

Yabancı biri olunca ürküyor insan.