bugün

çocukluğumdan kalma espri. sene 90lar. bildiğin doksanlar. malum o zamanlar internet yok, televizyon desen barış manço'nun sunduğu adam olacak çocuk'tan başkası yalan... böyle bir durumda ne yapacaksın? sokağa inip top peşinde koşturacaksın. eh bunun yanında da büyüklerinden duyduğun şeyleri kafana göre yorumlayıp espri üreteceksin.

o değil de çocukluğumu sevmesem de çocukluğumun geçtiği zaman güzeldi. ucundan yakaladık neyseki o güzel çağın bitişini.

(bkz: mel gibson)