bugün

burada böyle bir başlık yokmuş, dikkatimi çekti. belki olur da karalamak isteyen olursa diye açtım.

ilk kısa öykü denemesini başlatıyorum. hayırlı uğurlu olsun.

gecenin köründe ıssız ve terk edilmiş sokakta titrek adımlarla ilerliyordu. dünya'da nükleer savaş biteli neredeyse yüzyıl olmuş ve yeraltı şehirlerindeki insanlar yine dayanamayıp birbirine girmiş, soylarını. bir tek o kalmıştı, kendisine göre devasa ancak kainata göre mikronluk boyutlu dünyada. pastan kapkara olmuş araba yığıntılarının arasında ilerlerken arkasından bir ses geldi. dönüp baktığında kimse yoktu. sokağın sonuna vardığındaysa omuzunda bir elin hafif dokunuşu geziniyordu.