kürdistan da ülkücü olmak

muzdarip olduğum durum. zordur sözlük. hem de ne kadar zordur bir bilsen.

zorunlu hizmet için gelmişsindir kürdistan'a. ülkücüsündür. sapına kadar. kendini rahatça ifade ettiğin, istediğin politik aktiviteleri gerçekleştirdiğin, ülküdaşlarınla bir olmanın verdiği kardeşlik duygusunu rahatça tadabildiğin bir batı şehrinden gelmişsindir. hayat zordur artık. çünkü yan komşunun 17 yaşındaki iri kıyım oğlunun mahallenin karakoluna molotof attığını biliyorsundur. oturduğun apartmanın duvarlarında yazan "aposuz dünyayı başınıza yıkarız" ve "dişe diş kana kan, intikam intikam. hpg" yazılarını görüyorsundur. her cumartesi akşamı arka caddede kurulan barikatlarla çevik kuvvetin çatışma seslerini duyuyorsundur. kendini saklamak zorunda kalırsın zamanla. kendini unutursun, benliğini unutursun. arkadaşlarınla sahrayıcedit ülkü ocakları'nın önünde birbirinize iki kulak yaparak çektirdiğiniz resme ağlayarak bakarken bulursun kendini.

yandı yürekler yandı albümünü sesi kısık dinlemek zorunda olmaktır kürdistan'da ülkücü olmak. ozan ârif'in yasaklar'ını dinleyememektir.

tuz almaya gelen komşu, kapının karşısındaki bozkurt figürünü görmesin diye ter dökmektir.

zordur.

türkiye sınırları dahilindeki bir toprağa kürdistan diyerek, baştan toprak vermeye gönüllü sözüm ona ülkücünün,
haketmediği halde üzerinde yaşayan üstelik millet vergisi ile devletten maaş alarak geçinen bir memurun,
köşeyi dönene kadar milliyetçi, düze çıkınca orta yolcu olan birinin esefle kınanması gereken acınası durumudur.

not: van, bitlis, diyarbakır, sivas, erzurum gibi yerlerde bulunan biri yazmaktadır buranın şartları vesaire demeyiniz.

kürdistan diye bir yer yoktur, domuzların hayalini kurdukları toprak parçaları vardır. bir ülkücü, onlarca domuz sürüsüne karşı bozkurtluk görevini her zaman yerine getirecektir. domuzun ölüsü leştir lakin bozkurt ölürse eğer bu onların sonu olur.

orası sözde kürdistan değil öz be öz türk vatan toprağıdır.sadece üzerinde yaşayan bir grup hain yüzünden vatan ve millet sevdalısı ülkücülerin zulüm görmesi ülkemizi yöneten zevatın büyük başarısıdır.

varolan ve varolacak olan kürdistan sınırları içerisinde pek de mümkün olmayandır.

türk ellerine kürdistan diyerek ülkeyi kafasında bölmüş kişinin, evinin duvarında bozkurt figürü asması hiç samimi değil.

hergün yaşadığı bin türlü kahpeliğe karşı, birgün soracağı bütün hesapların kini ve nefretiyle yaşamanın en derin keyfini yaşamaktır ülkücülük. ve etrafında dolaşan çakal sürüsüne karşı yalnız kurt asilliğinde yaşamanın adıdır ülkücülük. öyle "ben benliğimi kaybettim yetişin a dostlar" diyerek birşey kazanılmaz. idealistler davasını yüreğiyle yaşar. idealleri yürekten atamazsınız.

büyük üstad diyor ya;

bir yaralı kurt misali,
her yanımız it tuzağı,
yiğitliğin budur halı,
başımızı eğmeyelim!

bi garip ülkücüdür.

(bkz: dostum ülkücü demişsin ama bu liboş çıktı).

olmayan bir yerde ülkücü olmaktır.

mümkün değildir.
atatürk ü sevmeden ülkücü olunmaz.
olsa olsa türkücü olur.
onu da komşunun iri kıyım oğlu siker.

kürdistan diye bir yer olmadığından, olsa da türkiye sınırları içinde olmadığından zorunlu hizmetle ilgili sıkıntı çektirmeyecek durumdur.

bölücü kürtlerin kürtistan diye adlandırdığı (güney doğu) görev yapan asker veya polisin karşılaştığı durumdur.

not: ülkücü olmanın bana göre herhangi bir partiyle alakası yoktur.

eskiden okulumun bulunduğu yerde bir kürdistan mahallesiydi , kenarda köşede esrar çeken , nerdeyse her pazar olay çıkan , bazen otobüsle geçerken dükkanların kepenklerinin kapalı olduğunu görüp acaba bizi taşlarlar mı telaşıyla geçmiş 3 yıl...
ama o kadar güzel kürt arkadaşlarım olmuştu ki iyiki varlar.